درباره هواداران متین خیبر

درباره هواداران متین خیبر

پایگاه خبری گلونی، محمد پورخداداد: در حالی که خیبر تا دقایق پایانی بازی از مهمان بندرعباسی خود پیش بود، ورزشگاه قدیمی تختی خرم‌آباد صحنه‌ای به خود دید که تاکنون سابقه نداشته است. پرتاب سنگ از سوی یکی از تماشاگرنماها و برخورد آن به سر بازیکن تیم آلومینیوم همان و خونین شدن پیست تارتان ورزشگاه همان. کار این تماشاگرنما به حدی ناپسند و زشت بود که کسانی که در صندلی‌های کناری او نشسته بودند بدون معطلی او را تحویل ماموران نیروی انتظامی دادند. با سر رسیدن آمبولانس و انتقال بازیکن مجروح به بیمارستان، داوود حق‌دوست مربی تیم آلومینیوم با اعتراض به زمین آمد و از ناظر بازی جلال مرادی درخواست اتمام بازی را کرد و بعد از کش و قوس‌های فراوان بازیکنان تیم خود را به سمت رختکن فرستاد. داوران هم بدون زدن سوت پایان زمین بازی را ترک کردند. تماشاگران سرخورده و ناراحت درحالی با ناباوری به زمین نگاه می‌کردند ورزشگاه را خالی کردند.

درباره هواداران متین خیبر

نگارنده از سال ۶۷ یعنی از یکی از بازی لیگ کشور که خیبرِ قدرتمند آن زمان میزبان استقلال تهران بود، به ورزشگاه تختی برای دیدن بازی‌های این تیم می‌روم. بعد‌ها هم ۳ سال بازیکن این تیم بوده‌‌ام. در تمام این سال‌ها به یاد ندارم چنین اتفاقی در این ورزشگاه رخ دهد. به جرات می‌توان گفت یکی از کم‌حاشیه‌ترین میزبانان فوتبال کشور، ورزشگاه تختی خرم‌آباد است.

خیبر در این ورزشگاه بردها و باخت‌های زیادی داشته است ولی هیچ‌گاه تماشگران صدمه و آسیبی به تیم مهمان نرسانده بودند. البته حساب شعارها و کری‌های معمول که گاهی بی‌ادبانه هم می‌شود و در همه جای دنیا مرسوم است از این مطلب جداست. این اتفاق می‌تواند فرصت مناسبی باشد برای سودجویی کسانی که همیشه سعی کرده‌اند چهره نامطلوب و خشنی را از این شهر و استان و حتی در اندازه‌های بزرگتر قوم لر نشان دهند. لازم می‌دانم که ذکر کنم عمل زشت این تماشاگر جای هیچ دفاعی ندارد. این کار دور از روح ورزشی و انسانی را همه‌ی تماشاگران حاضر در ورزشگاه هم تقبیح کردند ولی بحث بر سر این است که این کار نباید به همه تماشاگران تعمیم داده شود.

نمونه‌های زیادی از این اتفاقات در سراسر دنیا هر روزه تکرار می‌شود. در یک چهارم نهایی لیگ باشگاه‌های اروپا تماشاگر میلانی به وسیله یک وسیله آتش‌زا بازیکن چلسی را روانه بیمارستان کرد و یا نمونه‌های وطنی آن مثل نارنجک انداختن تماشاچی حاضر در ورزشگاه آزادی در بازی با کره‌شمالی زیر پای بازیکن حریف که موجب محروم شدن تیم ملی از بازی همراه باتماشاگر شد. سال‌ها ورزشگاه حافظیه شیراز کابوس تیم‌های فوتبال کشور بود. از پرتاب سنگ و نارنجک گرفته تا یورش تماشاگران به داخل زمین و قطع بازی. یا ورزشگاه مشهد و بی اخلاقی‌های ادامه‌دار تماشگران و برگزار کننده‌های بازی.ورزشگاه تختی انزلی که جای خود دارد.احمدرضا عابدزاده را در اصفهان که محل زندگی و رشد او هم بوده چنان برافروختند که در چند سال پایانی بازی خود به اصفهان برای مسابقات لیگ نمی‌رفت. اینجانب در یکی از استان‌های هم‌مرز با لرستان پس از شکست دادن تیم میزبان یک سیلی جانانه و ناگهانی از تماشگر وارد شده به زمین نوش جان کردم.

بیان این نمونه ها برای زیر سوال بردن فرهنگ مردم این شهرها نیست. حساب تماشاگران یک بازی فوتبال از فرهنگ و منش مردمان یک سرزمین جداست ولی سوال اینجاست که چرا هرگاه چنین مشکلاتی در این ناحیه از کشور رخ می‌دهد صدای همه برای ریشه‌یابی و اظهار نظر بلند می‌‌شود؟

درباره هواداران متین خیبر

مردم مهربان و دوست داشتنی حاضر در ورزشگاه با چنان متانتی ورزشگاه را ترک کردند که ناظران بازی هم انگشت به دهان مانده بودند. چون در اثر تبلیغات منفی که وجود دارد منتظر بودند که تماشاگران به زمین ریخته و یا عکس‌العمل شدیدی را نشان دهند.اگر این فرضیات منفی نبود، شاید ناظر بازی بعد از چند دقیقه دستور به ادامه بازی می‌داد. ولی متاسفانه به سرعت هرچه تمام‌تر بازی را تمام کرد.

باز هم تکرار می‌کنم که تمام مطالب گفته شده قصد سرپوش گذاشتن روی حادثه امروز را ندارد اما این مسئله نباید باعث شود دوباره سیل مطالب منفی به سمت خرم‌آباد سرازیر شود. بدیهی‌ست برای جلوگیری از این مسئله وظیقه اصحاب رسانه و فعالان فضای مجازی از همه سنگین‌تر است.

نباید اصحاب قلم و رسانه به خودزنی مشغول شوند و بدون در نظر گرفتن همه جوانب که تعدادی از آنها گفته شد با رسانه‌های سراسری که به طور حتم از فردای بازی شروع به جوسازی می‌کنند هم سو شوند و سعی در تخریب چهره آرام و دور از خشونت فوتبال دوستان و شهروندان خرم‌آبادی شوند.

در پایان ضمن آرزوی سلامت برای فوتبالیست مصدوم، امیدواریم که دیگر چنین حوادثی در هیچ ورزشگاهی در کشور رخ ندهد.

عضو اینستاگرام گلونی شوید و اخبار روز ایران و جهان را دنبال کنید.

پایان پیام