آینده کیو با پرندگان
پایگاه خبری گلونی، محمدرضا پوریگانه: با جمله‌ای معروف و بسیار گویا آغاز می‌کنم: دارایی‌های عمومی یک شهر از آن کل شهروندان است. این موارد شامل تمامی موارد در معنای عام است که جاذبه‌های شهری تا دارایی‌های مختلف توزیع شده از قبیل اسباب و وسایل عمومی چون ناوگان شهری، مبلمان شهری، فضای سبز، سیستم‌های روشنایی عمومی، سرویس‌های بهداشتی، آب نما‌ها، پارکهای کودک و… را دربرمی‌‌گیرد.هر شهروندی وظیفه دارد که جویای کیفیت و کمیت این دارایی‌ها باشد و حتی در باب نحوه بهره‌برداری، نصب و راه‌اندازی و کارسازی و ارائه پیشنهاد و تصمیم‌سازی اقدام نماید. در معنای خاص شهروندی، یک شهروند باید نسبت به شهر خود و وظایف خود در قبال شهر بی‌اعتنا نباشد و دیدگاه هرروز بهتر از دیروز را دنبال کند. قطعا این نگرش دارای سطوح مختلفی است که افراد به فراخور قرارگیری در سطوح مختلف اقتصادی – اجتماعی – سیاسی و حتی شغلی از آن بهره‌مند هستند و این چیزی نیست جز همان اهتمام شهروندی و تعلق به زادگاه و موطن و محل زیست.
شاید کاستی‌های موجود در شهری چون خرم‌آباد از نظر شهروندان مقیم مستور مانده است و کاستی‌ها به لحاظ عادت مردم به حضور در آن همه زیبایی و در اثر اهتمام نداشتن گروهی، بعضا دچار ناهنجاری‌هایی مزمن گردیده‌اند. بی‌شک دریاچه و پارک کیو به همراه عرصه‌های ساحلی سامان یافته آن در سنوات اخیر، یکی از زیبا‌ترین و قوی‌ترین پتانسیل‌های است که چشم هر بیننده‌ای را می‌نوازد و هر تازه‌واردی را مبهوت و مجذوب می‌دارد. البته در برخی موارد تخریب‌های نا‌خواسته و بعضا عمدی موجب ایجاد نگرانی‌هایی در آتیه این پتانسیل کم‌نظیر شده است. از آنجایی که هر تهدید می‌تواند فرصت خوبی برای بازنگری عوامل تهدید کننده شود، به نظر می‌رسد در پاره‌ای از موارد چون حضور تعدادی مرغابی اهلی در آب‌های دریاچه زیبای کیو باید کار‌شناسی مجدد صورت گیرد تا با نگاهی تازه به این موضوع مانع از حیوان‌آزاری و حتی نابودی این چشم‌انداز زیبا در حضور پرندگان گردد.
آینده کیو با پرندگان
وجود گونه‌های جانوری اهلی و گاه وحشی کنترل شده در پارکهای عمومی موجب آرامش بازدید‌کنندگان در تمام رده‌های سنی است و از طرفی بر میزان آرامش و امنیت در محدوده شهری دلالت دارد. دریاچه کیو خود ماهیتا پذیرای گونه‌های مهاجر از پرندگان در طول سفرشان است و حضور مرغ‌های ماهیخوار کوچک با شیرجه‌های زیبا در صید ماهی‌های کوچک یکی از جاذبه‌هایی است که خود به اهمیت این دریاچه در حفظ و بقای گونه‌های جانوری کمک می‌کند.
از این رو تعدی به این پدیده‌ها و یا اهمال در نگهداری و نیز نپرداختن به این موضوع یکی از ضعف‌های عمده شهروندی در یک جامعه متمدن خواهد بود. بنابراین پیشنهاد می‌شود ضمن ساماندهی آشیانه مناسبی جهت اسکان و زاد و ولد پرندگان در عرصه آبی دریاچه کیو همانند کار انجام شده در دریاچه پارک بهشت، نسبت به رهاسازی تعداد محدودی از این گونه‌ها و گونه‌های دیگر بالاخص دو جفت قو مبادرت گردد. به نظر می‌رسد رهاسازی تعداد محدودی از گونه‌هایی نظیر مرغابی، غاز و بالاخص قو می‌تواند به تقویت روحیه مهربانی با پرندگان و جلب حمایت عاطفی و تلطیف احساسات شهروندان کمک کند. بنابراین توجه به مشکلات بوجود آمده در خصوص متجاوزین به حریم این پرندگان و در نظر گرفتن نظرات بسیاری از شهروندان بالاخص فعالان اجتماعی و مدنی شهر و استان دراین عرصه و حمایت از شهروندان در گسترش این تفکر و حتی جذب منابع مالی جهت تامین هزینه‌های مربوطه می‌تواند در این راستا مفید باشد.
همچنین اعلان فراخوان جهت مشارکت و اهدای تعدادی از این گونه‌ها استمرار خوبی بر مشارکت شهروندان متقاضی در این امر زیبا و ایجاد نگاهی جدید به نظایر این امور است. ایجاد برج کبوتر در کنار این موضوع در عرصه‌های فضای سبز پارک کیو و دریاچه ماهی و نیز پارک بهشت می‌تواند بر این جاذبه‌ها بیفزاید. باشد تا چنان شود.
پایان پیام