انتقال زاب مردم را به جان هم می‌اندازد

آیا در حل مسائل محیط‌زیستی مانند خشک شدن دریاچه ارومیه می‌توان با اتکا بر مرزبندی‌های جغرافیایی کاری کنیم که باعث خسارت‌های محیط‌زیستی در کشور دیگری شود؟

به گزارش پایگاه خبری گلونی، در تاریخ۱۳ آبان ۱۳۹۴ نشست کارگروه «محیط زیست و جمعیت دانشگاه تهران»’ با موضوع «موانع سازمان حفاظت محیط زیست در حفظ محیط زیست ایران» برگزار شد.
در این نشست صادق زیباکلام، استاد دانشگاه تهران و تحلیلگر سیاسی، عیسی کلانتری، دبیر ستاد احیاء دریاچه ارومیه و مشاور معاون اول ریاست جمهوری در محیط زیست، علی تیموری، نماینده سازمان حفاظت محیط زیست، مدیرکل دفتر حفاظت و مدیریت شکار و صید سازمان و مژگان جمشیدی، خبرنگار و فعال محیط زیست حضور داشتند.
در دقایق پایانی جلسه، دکتر کلانتری در رابطه با انتقال آب رودخانه زاب به منظور احیای دریاچه ارومیه صحبت کرد که باعث واکنش نگارنده شد و
گفت: آقای دکتر محیط زیست حد و مرز نمی‌شناسد!
اما ایشان در پاسخ گفتند: این آبی است که از کشور خارج می‌شود و ما حق خود را از زاب بر می‌داریم و در ادامه دلایلی آوردند که از نظر کارشناسان و فعالان محیط زیست مردود است.
شوربختانه گاهی در واقعیت خودساخته حد و مرز گرفتار شده و از این مهم غافل می‌شویم که زمین حقیقتی یکپارچه است. بدون شک بازتاب تغییرات بشری در نظم طبیعت، در سرتاسر زمین تاثیر گذار خواهد بود.
حال در گزارشی که پیش‌تر منتشر شده است برخی از کارشناسان دیدگاه خود را در رابطه با انتقال آب روخانه زاب بیان کرده‌اند:

یک لابی پرقدرت پشت طرح انتقال زاب است

محمد درویش، مدیر کل آموزش و مشارکت‌های مردمی سازمان حفاظت محیط زیست نیز که اخیرا نسبت به ایجاد تخاصمات قومی در نتیجه انتقال آب بین‌حوزه‌ای هشدار داده، می‌گوید: لابی پرقدرتی پشت این طرح است که اعتقاد دارند چون این آب از کشور خارج می‌شود، مجاز به تغییر مسیر و انتقال آن به دریاچه هستیم.

وی با تاکید بر اینکه این اقدام یک بی‌اخلاقی بزرگ است، اظهار می‌کند: افغان‌ها نیز با همین استدلال نفس هیرمند را تنگ کردند، درحالی که باید به قوانین طبیعت احترام بگذاریم، زیرا آب رودخانه زاب وارد روستای میانرودان در خلخال می‌شود که انحراف مسیر آب از این منطقه باعث رشد چشمه‌های تولید گرد و خاک خواهد شد.

درویش با اشاره به اینکه حجم کل آب کره زمین یک رقم ثابتی است و استفاده دستکاری‌شده از آب یک منطقه باعث ایجاد تنش می‌شود، ادامه می‌دهد: این طرح تنها یک مسکن است و اساسا نمی‌تواند مشکل دریاچه را حل کند، چون مشکل دریاچه ارومیه باید در دل منطقه حل شود.

ایجاد تنش‌های قومی در نتیجه انتقال آب زاب

حسین آخانی، استاد گیاه‌شناسی دانشگاه تهران نیز با انتقاد از انتقال آب به دریاچه ارومیه به ایسنا می‌گوید: این طرح از نظر اجتماعی و اکولوژی پذیرفتنی نیست و باعث تنش‌های قومی و نارضایتی اجتماعی می‌شود؛ با اجرای آن مشکلات بسیاری در این مسیر ایجاد می‌شود و تخریب در یک نقطه آثارش را در جای دیگر نیز می‌گذارد همچنین به حق‌آبه جوامع محلی آسیب می‌زند. انتقال آب زاب باعث آسیب به کشور همسایه‌ نیز خواهد شد، حتی اگر اجرای این طرح منجر به احیای دریاچه ارومیه شود، در نقطه دیگری باعث ایجاد ریزگرد خواهد شد.

حسین عبیری گلپایگانی، فعال حوزه محیط زیست نیز با بیان اینکه باید آثار انتقال آب کرخه به قم و اصفهان را مطالعه کرد و دید که این اقدام چه بر سر کرخه آورده است، می‌گوید: جابه‌جایی حوضه آبریز و بردن حوضه آبریز یک منطقه به منطقه دیگر کار اشتباهی است. همه کارشناسان محیط زیست دنیا اعتقاد دارند که حوضه‌های آبریز باید آبشان در همان منطقه مصرف شود و آبی که در حال حاضر در رودخانه زاب وجود دارد یا پای درخت می‌رود یا برای حیات وحش مصرف می‌شود با گرفتن آب این رودخانه همه اینها در معرض تهدید قرار می‌گیرند.
پایان پیام

گزارش‌گر: احسان میرزایی