دهداری کجایی که یادت بخیر

رویدادهای ورزشی ۳ آذر را می‌خوانید. این خبرها را با فینالیست شدن شاگردان گل‌محمدی در جام حذفی فوتبال شروع می‌کنیم.

– ذوب آهن با پیروزی بر سپاهان باز هم فینالیست جام حذفی شد

به گزارش فارس، دیدار دو تیم سپاهان و ذوب آهن در مرحله نیمه نهایی جام حذفی از ساعت ۱۴ و ۲۰ دقیقه در ورزشگاه فولادشهر اصفهان  و در حضور بیش از حدود ۴ هزار تماشاگر به مصاف یکدیگر رفتند که بازی در طول ۹۰ دقیقه وقت قانونی و وقت‌های اضافه با نتیجه مساوی ۲ بر ۲ به پایان رسید تا ضربات پنالتی برنده این مسابقه را تعیین کند. ذوب آهن با نتیجه ۴ بر یک در ضربات پنالتی به پیروزی رسید و فینالیست جام حذفی شد. ذوب آهن در مجموع ۶ بر ۳ پیروز شد.

ضربات پنالتی ذوب آهن: مهدی رجب‌زاده، کاوه رضایی، مسعود حسن‌زاده، قاسم حدادی فر

ضربات پنالتی سپاهان: هادی عقیلی( ضربه او به تیرک دروازه خورد.)، وریا غفوری، علی کریمی( دروازه‌بان ضربه او را مهار کرد.)

– کواچ: احساس عجیبی دارم و گیج شده‌ام

به گزارش ورزش سه ، اسلوبودان کواچ بعد از جام‌جهانی والیبال که همراه با تیم ملی ایران عنوان هشتمی را کسب کرد از تیم ایران کنار گذاشته شد که این برکناری اصلاً به مذاق وی خوش نیامده است. تقریباً هفته‌ای ۳ بار در رسانه‌های لهستانی، صربستانی و… نقل قولی از وی منتشر می‌شود که بوبان نسبت به تصمیم فدراسیون ایران اعتراض دارد. در آخرین واکنش کواچ که در یک سایت لهستانی منتشر شد، وی اظهار داشت: از کارهای فدراسیون والیبال ایران گیج و دیوانه شده‌ام!

بوبان کواچ گفت: احساس عجیبی دارم و گیج شده‌ام. تصور نمی‌کنم به راحتی بتوان گفت که ایران با من نتایج بدی گرفته است. چقدر زود ایرانی‌ها پیروزی بر روسیه و آمریکا با من را فراموش کرده‌اند. من کارهای بزرگ زیادی در ایران انجام دادم، اما اگر صادقانه بگویم قبول دارم که در جام‌جهانی ژاپن نتایج خوبی کسب نکردیم. با این شرایط هم رفتار فدراسیون ایران با من درست نبود

به گزارش ایرنا، اتحادیه جهانی کشتی بعد از احتمال خطر حذف این رشته در المپیک، برنامه های توسعه‌ای ویژه‌ای را در سراسر جهان آغاز کرده و در این راه فدراسیون کشتی کشورمان کمک شایان و تاثیرگذاری برای رسیدن به این هدف برای اتحادیه جهانی بوده به طوری که سیاست فعالانه و پررنگی را در این عرصه از خود برجای گذاشته است.
به نظر می رسد این سیاست فعالانه بعد از حدود دو سال از ریاست رسول خادم بر فدراسیون کشتی، بسیار با تجربه‌تر و پخته‌تر شده به گونه‌ای که اکنون شاهد هستیم در دومین دوره برگزاری رقابت‌های کشتی جام باشگاه‌های جهان تیم‌های بیشتر و استخوان دارتری همچون مجارستان، جمهوری آذربایجان، بلغارستان، مغولستان، برزیل، بنگلادش، عراق، ارمنستان، قرقیزستان، گرجستان و آمریکای لاتین پای به ایران خواهند گذاشت.

– پلاتینی شاید مادام‌العمر محروم شود

تسنیم در مورد مشکلات به وجود آمده در فیفا نوشت، میشل پلاتینی، رئیس اتحادیه فوتبال اروپا (یوفا) و نایب رئیس فدراسیون جهانی فوتبال (فیفا) که اخیراً از سوی کمیته اخلاق فیفا به مدت ۹۰ روز از هرگونه فعالیت فوتبالی محروم شده است، شاید مادام‌العمر محروم شود و این خبری است که وکیلش آن را اعلام کرده است.

براساس گزارش‌ها، کمیته حکمیت فیفا در نظر دارد تا این حکم را در مورد رئیس یوفا اجرایی کند، کسی که متهم است در سال ۲۰۱۱ وجهی غیرقانونی – که از آن به عنوان رشوه یاد شده – از سپ بلاتر، رئیس وقت فیفا دریافت کرده است. گفته می‌شود حکم نهایی ماه آینده میلادی اعلام خواهد شد.

– برای مرد اخلاق فوتبال ایران/ کجایی؟ دقیقا کجایی؟

خبرهای پایانی امروز را به یادداشتی از خبرآنلاین اختصاص دادیم. سوم آذر که می‌شود، خیلی‌ها از اخلاق می‌گویند، از مرگ اخلاق… از آن‌که پرویز خان کجایی از اخلاقی که آن همه برایت مهم بود، دیگر از مرگ گذشته و این روزها محتاج فاتحه است!  نه! آش به آن شوری که می‌گویند نیست و وضعیت اخلاقی فوتبال خیلی هم فرق نکرده، فقط فوتبال دیگر دهداری ندارد.

دهداری مرد اخلاق بود، کسی نمی‌تواند آن را انکار کند، او را حتی معلم اخلاق هم می‌دانند. در بررسی کلاس آموزش اخلاق دهداری، شاید برخی از شیوه‌های آموزشی آن را امروز نتوان هضم کرد، اما یادمان باشد که او در چه شرایط تاریخی مجبور بود به آن اصول سخت پایبند بماند، آن روزها شیوه‌های تربیتی، خشن‌تر از امروز بود، یادمان نرفته صف‌های دوران مدرسه خودمان را که به تونل وحشت شبیه‌تر بود.

پرویز دهداری برای من هم معلم اخلاق است، حتی اگر فقط و فقط یک درس از او آموخته باشم. درس سکوت کردن را، درس عبور کردن را.. .یادم نمی‌رود داستان استعفا را، همان روز که به یکباره ۱۴ نفر از تیم ملی جدا شدند و هر چه می‌جویم، یک مصاحبه از استاد پیدا نمی‌کنم علیه همه آنهایی که دستش را در پوست گردو گذاشتند، یادم نمی‌رود، آن تیتر را، آن سه‌نقطه میان تیتر، همان تیترِ«دهداری… تیم را رها کن»، جای خالی باید با «حیا‌کن» پر می‌شد تا خط و خط دهی‌ها تکمیل شود. یادم نرفته داستان گلوله برفی را که به او زدند؛ او در مقابل این همه سکوت کرد، نه حرفی، نه کلامی… انگار آن زمان هنوز «متلک انداختن» اختراع نشده بود و«افشاگری» مایه افتخار نبود. سکوت دهداری ماندگارترین درسی بود که برای اخلاق می‌شد داد.او با سکوتش نشان داد که چگونه می‌توان دلبسته به عنوان‌ها نبود و فرهنگ «دیگی را که برای من نمی‌جوشد…» را شرمنده کرد. خیلی‌ها باید سر کلاس درس دهداری حاضر می‌شدند و این سکوت را یاد می‌گرفتند تا ادبیات فوتبال تا این حد نزول نکند؛ جای دهداری خالی است، راستی او کجاست، دقیقا کجاست؟

پایان پیام

گزارش‌گر: محمد پورخداداد

کد خبر : 8912 ساعت خبر : 10:26 ب.ظ

لینک کوتاه مطلب : https://golvani.ir/?p=8912
اشتراک در نظرات
اطلاع از
0 Comments
Inline Feedbacks
نمایش تمام نظرات