قبلا درباره اهمیت کنسرت «همنوازی کمانچه» در خرمآباد نوشته بودیم و توضیح داده بودیم. این کنسرت با حضور استاد شکارچی و استاد علیپور، فرشاد سیفی، حامد فیضیان و محمد باجلاوند یک حرکت مهم در تاریخ موسیقی لری است. اما این کنسرت برایمان چندین تأسف داشت. شاید باور نکنید اما رویمان نمیشود عکسی از این کنسرت مخابره کنیم.
به گزارش پایگاه خبری گلونی، روز یکشنبه ۲۷ دی به هر دری زدیم تا از زمان تمرین گروه در سالن آگاه باشیم. عکاس گلونی از ساعت ۱۶ در محل حاضر شده بود اما عاقبت متوجه شدیم که استاد شکارچی ترجیح دادهاند که تمرین در خانه انجام بشود. میدانستیم ایشان حتما به صلاح دانستهاند و ملاحظاتی داشتهاند. پس از عکاسی چشم پوشیدیم و منتظر اجرا شدیم که ناگهان فیلم تمرین گروه درآمد و ما با تعجب استادان موسیقی لری را دیدیم که در خانه روی قالی نشستهاند و ظرف میوه جلویشان است و به پشتی تکیه دادهاند و تمرین میکنند. آیا واقعا رواست که چنین فیلمی تهیه و پخش بشود؟ اگر قرار بود تمرین خصوصی باشد و در خانه باشد چرا از آن فیلمبرداری شد؟ آیا باید از تمرین مفاخر موسیقی فیلم گرفت و پخش کرد؟ واقعا دیدن این استادان با زیرشلواری لذت دارد؟
باز هم چشم بر دیدن استادان کمانچهنوازی با زیرشلواری بستیم اما لباس ناهماهنگ آنان در کنسرت و دکور بیروح کنسرت باز هم آه از نهادمان برآورد. آیا مسئولین نباید برای این اتفاق بزرگ در عرصه موسیقی لری، دکوری درخور تهیه میکردند تا خبرنگارها رویشان بشود عکسهای کنسرت را مخابره کنند؟
آیا خود گروه که از بزرگان هستند و تجربههای متعدد دارند و شهر و کشوری نیست که در آن کنسرت برگزار نکرده باشند نباید لباس یکدست میپوشیدند؟ چرا اجرای این کنسرت این قدر علیالسویه بود؟ دستکم کاش همه گروه لباس تیره یا روشن میپوشید نه هر کس به فرم و طوری که خودش دلش خواسته است.
امیدواریم که این پوشش در شب دوم دستکم درست بشود تا حداقل بشود عکسهای کنسرت را مخابره کرد. آیا واقعا حضور علیاکبر شکارچی بعد از سالها در خرمآباد اتفاق کمی است که این طور ساده از کنارش میگذریم. از کمتوجهی مسئولین که بگذریم در عجبیم که چرا استادان عزیز خودشان کاری برای کنسرت نکردند. اجازه بدهید از بروشورهای کنسرت که آنها را کپی کرده بودند چیزی نگوییم.
پایان پیام