پایگاه خبری گلونی، انوشه میرمجلسی: این روزها برای هر کاری که از خانه خارج شوید، چشمتان به پلاستیکها و کیسههای نایلونی میافتد. جوری که تفکیک شهروندان از پلاستیکها کار سختی شده است. همین الان که مشغول خواندن این متن هستید، بغل دستیتان با یک کیسه پلاستیکی به شما زل زده است. پلاستیکها این روزها خودشان همه کارهاند. در خریدهایمان شرکت میکنند، در هدایایمان حضور دارند، در سفر همراهمان میشوند، در محل کار روی میز یا کنار دستمان هستند و در تبلیغات حضور فعال دارند و هرچه پر زرق و برقتر باشند، احساس خوبی از خریدهایمان خواهیم داشت. این روزها پلاستیکها اراده ما را هم در دست گرفتهاند. وقتی برای خرید حتی یک عدد موز یا یک عدد پرتقال هم دست از پلاستیکها نمیکشیم یا وقتی با خرید یک خودکار هم آن را داخل کیسه نایلونی میگذاریم، نشان میدهد که ما این روزها در محاصره پلاستیکها هستیم.
برای اینکه جهان پلاستیکها را بهتر بشناسید و هدفشان را از این همه هیاهو درک کنید، لازم است بدانید که برای تولید یک کیلوگرم پلاستیک، به ۹۰ لیتر آب نیاز است و اگر سهم همت خودمان را در به رسمیت شناختن این جهان پلاستیکی بخواهیم محاسبه کنیم، سالانه ۲۰ میلیون تن پلاستیک در ایران تولید میشود که برای تولیدش ۳۶۰ میلیون تن آب مصرف شده است. یعنی به همین سادگی، سالانه ۳۶۰ میلیون تن آب را دو دستی تقدیم پلاستیکها میکنیم و از آن طرف خودمان در انتظار باران مینشینیم. این است مرام پلاستیکها!
پایان پیام
