دیوار مهربانی یا دیوار کل‌کل

وقتی می‌گویند همه چیز در ایران سیاسی است لابد هست. این گزاره البته نمی‌تواند کاملا درست باشد چون همه چیز در ایران سیاسی نیست اما اغلب چیزها خیلی زود سیاسی می‌شوند حتی دیوارهای مهربانی.

به پایگاه خبری گلونی، سیاسی شدن همیشه به معنی سیاسی شدن نیست گاهی به اصطلاح به کارها و اعمالی گفته می‌شود که در راه اصلی به بیراهه می‌روند. نمونه‌اش همین دیوارهای مهربانی در خرم‌آباد. بله دیوارهای مهربانی، چون خرم‌آباد الان سه دیوار مهربانی دارد.

نخستین شهری که در لرستان صاحب دیوار مهربانی شد بروجرد بود و بعد از آن الیگودرز و دورود هم صاحب دیوار مهربانی شدند. اما دیوار مهربانی به خرم‌آباد که رسید دیوارها شد. دیوار مهربانی در شهرهای دیگر از سوی سمن‌ها و انجمن‌های مردم‌نهاد تاسیس می‌شود اما در خرم‌آباد این دیوار به تور دولتی‌ها خورد و زیاد شد.

نخستین دیوار مهربانی را شورای‌شهر خرم‌آباد کمی پایین‌تر از دریاچه کیو و در کنار بوستان بانوان احداث کرد:

دومین را اتاق اصناف لرستان! در خیابان مطهری افتتاح کرد که انصافا بزرگ و با طرحی عالی است و چَش‌دِرار:

در حین نصب این بنر روی دیوار به آن لوگوی اتاق اصناف هم اضافه شد:

و حالا کمی بالاتر از دیوار مهربانی اصناف، سمن‌های خر‌م‌آباد مشغول رنگ کردن و تزئین دیوار هستند و به آن سرای مهربانی می‌گویند:

دیوار چهارم چسبیده به دبیرستان امیرکبیر

دیوار پنجم کاری از خانه فرهنگ و اندیشه خرم‌آباد در خیابان شریعتی خرم‌آباد:

تا اینجا پنج دیوار در خرم‌آباد هست که البته گاهی به صورت خودجوش رخت‌آویزهایشان کنده می‌شود و لباس‌هایشان کف خیابان رها می‌شود:

البته داشتن دیوارهای مهربانی به جای دیوار مهربانی بد نیست اما آیا بهتر نبود خرم‌آباد هم مانند بقیه شهرها یک دیوار اصولی داشته باشد؟ آیا بهتر نبود دیوار مهربانی را به سمن‌ها و انجمن‌های مردم‌نهاد واگذار می‌کردیم؟ آیا بهتر نبود اتاق اصناف خرم‌آباد دست‌کم لوگویش را به آن گندگی روی دیوار نمی‌زد؟

ترس مردم از این است که دیوارهای مهربانی راه به بیراهه ببرند و محل و محفلی بشوند برای خودنمایی و حتی تبلیغات انتخاباتی. همین الان سمن‌ها در تبلیغ دیوار خود می‌گویند که دیوار ما یخچال مهربانی هم دارد. کار اگر به کل‌کل بکشد لابد از فردا شاهد مبلمان مهربانی و فریزر مهربانی و اتاق‌خواب مهربانی هم باید باشیم.

پایان پیام