خطر اکسیژن در بیمارستان‌ها

یک سری دست خود آدم است. مثلا درست رانندگی کند و غذای سالم بخورد. اما شما هر چه درست و صحیح و مثل آدم رانندگی کنید همیشه برخی حیوانات آدم‌نما هستند که از پشت یا روبرو به شما می‌خورند و خودشان را به درک و شما را ان‌شاالله به بهشت می‌فرستند. غذا هم همین طور است. گاهی شما همه سال سبزی می‌خوری اما بیمار می‌شوی چون یک آدم الدنگ سبزی‌ها را با فاضلاب آبیاری کرده است. پس یک چیزهایی دست خود آدم است و یک چیزهایی دست خود آدم نیست. مثلا همین اتفاقی که در یک بیمارستان دولتی افتاده است. خانمی برای به دنیا آوردن دوقلوهایش مراجعه کرده است و نیاز به اکسیژن داشته است اما در کپسول اکسیژن گاز دیگری بوده است که ریه‌ها و صورت خانم را دچار سوختگی کرده است. بیمار بعد از کما حالا قادر به حرف زدن نیست و از راه دهان هم نفس نمی‌‌کشد.
یعنی شما هر چه بیمارستان خوب بروی و خرج کنی نمی‌توانی مطمئن باشی که زنده بیرون می‌آیی چون پر کردن کپسول اکسیژن را که نمی‌توانی کنترل کنی. خلاصه که امیدتان به خدا باشد و صبر کنید تا این اتفاقات ناچیز! در عرصه پزشکی کم‌کم! رفع شود. بدبختی اینجاست آدم در آن حالت بیهوش است وگرنه وقتی کسپول را می‌آورند می‌تواند بگوید اول خودتان کمی تنفس کنید بعد!

و اما دو سرخط خبر:

یک جوان حدودا ۳۰ ساله مقابل نهاد ریاست جمهوری اقدام به خودسوزی کرد.
البته خوشبختانه قبل از کشیدن کبریت جلویش را گرفته‌اند و خودسوزی‌اش نمادین تمام شده است. حالا اگر می‌سوخت و به بیمارستان می‌رفت ممکن بود به جای اکسیژن گاز دیگری به خوردش بدهند. شانس آورد.

یک کارشناس علوم اقتصادی معتقد است: GDP ایران کاهش یافته که متعاقب آن نیز رفاه افراد جامعه کاهش یافته است.
نپرسید GDP چیست. خودم هم نفهمیدم. لابد چیزی مثل ABS و EBD و Airbag است که خوشبختانه آنها را هم روی ماشین‌هایمان نداریم. ما نهایت در خانه‌ها MDF یا LCD یا DVD داریم که آنها هم گویا در مسئله رفاه پشیزی به حساب نمی‌آیند.
مراقبت کپسول‌های اکسیژن باشید.

باقی بقای‌تان

رضا ساکی / چیزنا chizna.ir