نسل منقرض شده همایون بهزادی

پایگاه خبری گلونی، محمد پورخداداد: پاییز و زمستان بی‌رحم امسال، سرطلایی فوتبال ایران را هم از ما گرفت. همایون بهزادی پیشکسوت خوش‌نام فوتبال و باشگاه‌های شاهین و پرسپولیس شب گذشته پس از ماه‌ها مبارزه با بیماری ریوی تسلیم مرگ شد.
بهزادی یکی از پرافتخارترین بازیکنان فوتبال ایران است. قهرمانی‌های جام ملت‌های آسیا و شرکت در المپیک و قهرمانی‌های داخلی همراه با شاهین و پرسپولیس در کارنامه‌ی او به چشم می‌آید. بهزادی از دید فنی هم یکی از بهترین بازیکنان تاریخ فوتبال ایران است که در اولین قهرمانی ایران در آسیا نقش عمده‌ای ایفا کرد. پرش‌های بلند و قدرت شگفت‌انگیز در سرزنی از همان اوایل شروع فوتبال، لقب سرطلایی را برای او به ارمغان آورد. همایون تا سال ۱۳۵۳ بازی کرد و بعد به مدت کوتاهی مربی پرسپولیس شد.
اما همه این‌ها دلیل نوشتن در مورد بهزادی نیست. سابقه سه گُله کردن تاج در بازی معروف سال ۵۲ هم مرا وادار به نوشتن در مورد بهزادی نکرد. او در خرم‌آباد به دنیا آمد، حتا این موضوع هم نمی‌تواند دلیل اصلی انجام این نوشته باشد.
نکته مهم همایون بهزادی و هم‌نسلان او در تیم شاهین مکتبی‌ است که در این باشگاه شکل گرفت. باشگاهی که با شعار اول اخلاق، دوم درس و سوم ورزش پای به فوتبال ایران گذاشت و در عمل هم این گونه رفتار کرد. فوتبالیست‌های این تیم اغلب تحصیل‌کرده و باسواد بالا بودند. شاید همین آگاهی و بیداری بازیکنان و مسئولان این تیم بود که رژیم پهلوی را مجبور کرد که این باشگاه را از دور خارج کند. هرچند که همگی بازیکنان این به پرسپولیس رفتند و رویه خود را ادامه دادند.
هنوز با گذشت چهار دهه از پایان کار شاهین اگر بحثی از اخلاق و رفتار انسانی در ورزش پیش بیاید، شاهین و با‌زیکنان آن مانند همایون بهزادی و حسین کلانی … اولین مثال است.

فوتبال بی‌اخلاق و پرحاشیه حال حاضر ایران از هر زمانی بیشتر به منش کسانی مانند همایون بهزادی نیاز دارد. بیرون مانند بهزادی و شاهینی‌های سابق از فوتبال هم شاید به همین دلیل باشد. فوتبالی که به دنبال اخلاق و منش انسانی در روابط ورزشی خود نیست به بهزادی احتیاجی ندارد.
در دوره‌ای که اگر همه بازیکنان لیگ برتر فوتبال جمع شوند یک بیت از حافظ را نمی‌توانند از روی نوشته بخوانند احتیاجی به بهزادی ندارد که حافظ و مولانا را مانند استادان ادبیات و با تمام وجود از بر می‌خواند.
شاید دیگر جای همایون سرطلایی در ورزش ما آن قدر تنگ شده بود که چاره‌ای جز پرکشیدن نداشت. نسل همایون‌ بهزادی‌ها سال‌هاست در فوتبال ما منقرض شده است. بازیکن تکنیکی البته هست اما تک‌وتوک بازیکن باسواد و بااخلاق و تکنیکی داریم.

پایان پیام