پایگاه خبری گلونی: سیزده‌به‌در امسال هم مانند سال‌های گذشته، با وجود هشدارها، تهدیدها و آموزش‌هایی که به مردم داده شد با تخریب محیط زیست همراه بود و
روزی که به نوعی می‌تواند روز آشتی با طبیعت است، به روز تخریب طبیعت تبدیل می‌شود.
جنگل‌ها و کوه‌های سرسبز زاگرس هرساله در این روز پذیرای سیل جمعیتی است که می‌خواهند سیزده را به‌در کنند ولی در کمال تاسف و در حالی که تبلیغات گسترده و هشدارهای زیادی در مورد شیوه‌ی رفتار در طبیعت داده می‌شود، اما همچنان رفتارهای غلط پابرجاست.
همچنان برافراشتن آتش‌های یکی از عادت‌های قدیمی و بسیار غلط مردمان است. در این روز انگار مسابقه‌ای برای بریدن و تخریب درختان بلوط بین افراد فامیل درمی‌گیرد و هرکس چوب بیشتری بیاورد برنده این مسابقه مخرب است. دیده می‌شود که شاخه تر درختان همراه با برگ بریده می‌شود که به درد آتش نمی‌خورد ولی به درد خودنمایی که می‌خورد. کار به اینجا ختم نمی‌شود چون بعد از پایان تفریح و در زمان برگشت، این آتش زیر خاکستر را بدون سرد کردن رها می‌کنند که به راحتی می‌تواند جنگلی را به خاکستر تبدیل کند.
همچنان همراه داشتن تفنگ از بادی گرفته تا شکاری و جنگی برای شکار پرندگان، گاه مرسوم است. هرچند خوشبختانه دیگر حیوانی که روی زمین راه برود در جنگل‌های نزدیک به شهرها باقی نمانده تا نگران شکار آن باشیم.
با این حجم بالای آموزش و آگاهی‌دادن به شهروندان، باز هم در غروب روز سیزده‌به‌در انبوهی از زباله در طبیعت به جا مانده‌است که تفاوت آن با زباله‌های ریخته شده در شهر این است که دیگر رفتگری برای برداشتن آن نیست و به همین صورت در طبیعت باقی می‌مانند. آیا همراه داشتن چند پلاستیک مخصوص زباله برای جمع‌آوری آشغال تولید شده کار سخت و مشقت‌باری است؟
این رفتار بد با طبیعت مشخص نیست تا کجا می‌خواهد ادامه پیدا کند. وقتی می‌دانیم هفته بعد و یا هفته‌های بعد باز هم برای تفریح به این مکان می‌آییم ولی باز هم اهمیتی به محیط زیست آن نمی‌دهیم، بیشتر به یک بیماری خطرناک شباهت دارد تا یک بی‌مبالاتی ساده.
پایان پیام
گزارش‌گر: محمد پورخداداد
