عاشقانه‌های کبوتر با سماء روی صحنه می‌رود

عاشقانه‌های کبوتر با سماء روی صحنه می‌رود

نمایش “عاشقانه‌های کبوتر” به نویسندگی، کارگردانی و تهیه کنندگی “یاشیل ساحلی”، ۱۵ و ۱۶ اردیبهشت در سالن اصلی برج آزادی روی صحنه می‌رود.

به گزارش خبری گلونی، این برنامه تلفیقی از سماء، موسیقی و نمایش است که داستان آن درباره کبوتر و سیمرغی است که عاشقانه، عارفانه برایشان پیش می‌آید که عاشیق علی شاه در وصف حال این دو می‌خواند.

سوزان صفانیا، محمد امین وظایفی، عسل نیری، الهام جعفری، مرسده افشار، میلاد عباسی و ارسلان طوسی بازیگران و مهرداد آبجار و سروش کریمی‌نژاد سماء گران این موسیقی – نمایش هستند.

گروه موسیقی آذری عاشیقلار متشکل از احد ملکی (عاشیق)، فرامرز گلزارفرد (نوازنده)، قربان قناهی (نوازنده)، وحید عرب‌گری (نوازنده) و فرید عرب‌گری (نوازنده) با سازهای قوپوز، گارمُن، نقاره و بالابان؛ موسیقی این برنامه را می‌نوازند.

چنین برنامه‌ای با تلفیق سماء، موسیقی و نمایش برای نخستین‌بار در ایران اجرا می‌شود.

نمایش “عاشقانه‌های کبوتر” به نویسندگی، کارگردانی و تهیه‌کنندگی “یاشیل ساحلی”، ۱۵ و ۱۶ اردیبهشت از ساعت ۲۰:۳۰ در سالن اصلی برج آزادی روی صحنه می‌رود.

پایان پیام

موسیقی

واژهٔ موسیقی یک وام‌واژه از زبان عربی است که به ایران و زبان فارسی راه یافته و تلفظ درست آن در عربی «موسیقا» است همانند «عیسی»، «موسی»، «طوبی» و حتی املای «موسیقا» تاحدودی در متون عربی رواج دارد چراکه در عربی دو حرف «ي» (با دونقطه در زیر) و «ی» (ألف مقصوره، بدون نقطه) تلفظ و کارکرد متفاوت دارند، ریشهٔ اصلی واژه از زبان یونانی و برگرفته از واژهٔ ‎(Mousika) μουσική و مشتق از واژهٔ Μοῦσαι است. براساس مدارک موجود، واژە «موسیقی» و هم‌خانواده‌های آن در «مفاتیح العلوم» خوارزمی و رسالهٔ موسیقی اخوان الصفاء دیده می‌شود که هر دو متعلق به قرن چهارم هجری قمری هستند.

قبل از ورود اسلام به ايران، در زبان فارسی به جای «موسیقی» از «خُنیا» و به جای «موسیقی‌دان» یا «مُطرِب» از «خُنیاگر» استفاده می‌شد که با واژگانی نظیر «خونیاک» در پارسی میانه و «هونواک» در اوستایی نیز از آن یاد شده‌است. همچنین واژه‌هایی نظیر «گوسان»، «کوسان» و «رامشگر» نیز برای موسیقی‌دان و خواننده به کار رفته‌است.