به گزارش پایگاه خبری گلونی, روشهای پیشرفته تخریب محیط زیست به ویژه درختان، را قبلا توضیح دادهایم.
در ادامه معرفی این روشها، شیوهی نوینی را معرفی میکنم که باز هم مانند مورد قبلی، مرتکب شونده! باید صبر و حوصله زیادی به خرج بدهد.
چند سالی است که قوانین مبارزه با تخریب محیط زیست سفت و سختتر و جریمهی ناشی از این تخلفات بیشتر شده است. به همین خاطر تخلفات زیست محیطی به شکل سابق، کمتر آشکارا و در دید مردم رخ میدهد و افراد متخلف سعی میکنند برای اینکه در دام محیطبانی و گزارش مردمی نیوفتند، روشهای خود را بهروز کنند.
اینبار از مواد شیمیایی خبری نیست و از همان وسیله قدیمی بریدن درخت استفاده میشود. درخت نگونبخت را از پایین تنه با اره میبرند. این روش در درخت بلوط که معمولا چندین ساقه به صورت مجتمع سر از خاک بیرون زدهاند ولی در سرشاخهها درهم فرو میروند نمود بیشتری دارد. بعد از بریدن چند ساقه از یک مجتمع بلوط، بدون جدا کردن، به همان صورت بریده شده رهایش میکنند تا خشک شود.
بلوط پس از چند روز کاملن خشک میشود، و حالا زمان جدا کردن و حمل آن است. متخلفِ مبتکر! هیچ نگرانی بابت محیطبانی و ماموران حفاظت از محیط زیست ندارد. چون حمل درختانی که مشخص است از خشکشدنشان روزها گذشته و یک درخت مرده محسوب میشود جرم محسوب نمیشود.
این نوع از تخریب درختان در مناطق کوهستانی و بهوسیلهی افراد محلی آن مناطق، که برای تهیه سوخت محتاج هیزم هستند انجام میشود. تهیه سوخت با این روشها، سختیهای زیادی برای افراد محلی دارد و همچنین بدیهی است که مردمان مناطق جنگلی هیچ دشمنی با درختان ندارند. پس در صورت در اختیار داشتن سوخت جایگزین، این افراد با کمال میل آنرا جایگزین چوب حاصل از بریدن درختان جنگلی میکنند. البته سالهاست که وعده سوخترسانی به مناطق کوهستانی و جنگلی از سوی مسئولان سازمان محیط زیست کشور و وزارتخانههای مربوط به انرژی داده میشود ولی کار مفیدی تاکنون انجام نشده است.
پایان پیام
گزارشگر: محمد پورخداداد