با اینکه لیگ برتر امسال به اوج حساسیت خود رسیده است، اما بازهم لیگ برتر فوتبال ایران هنوز تا رسیدن به یک لیگ پویا فاصله دارد.
به گزارش پایگاه خبری گلونی به نقل از نود، با نگاهی به لیگ ایران در سال‌های گذشته متوجه می‌شویم که هنوز تیم قهرمان نمی‌تواند دوسوم سقف امتیازات را جمع کند و رسیدن تیم قهرمان به ۶۰ امتیاز، به امری تقریبا نشدنی تبدیل شده است. در حال حاضر پرسپولیس و استقلال خوزستان هر دو با ۵۴ امتیاز در صدر قرار دارند و اگر این دو تیم بازی‌های بعدی خود را هم ببرند با ۵۷ امتیاز به کار خود پایان می‌دهند و بازهم سه امتیاز تا رسیدن به ۶۰ امتیاز فاصله دارند. پس به لحاظ مجموع امتیازات، لیگ برتر ایران یک لیگ میان‌رده است و تا رسیدن به لیگ‌های پرهیجان اروپایی و دیگر لیگ‌هایی که قهرمان یا حتی تیم‌های دوم و سومش بالای ۶۰ امتیاز جمع می‌کنند، فاصله دارد.
آقای گل‌هایی معمولی
اما بعد از مجموع امتیازات می‌توان به جدول برترین گلزنان لیگ برتر اشاره کرد، جایی که بهترین گلزنش مهدی طارمی تاکنون توانسته در نزدیک به ۳۰ بازی، فقط ۱۶ گل بزند. اختلاف پنج‌گله محمد ابراهیمی به‌عنوان نفر دوم این جدول با مهدی طارمی و سایر گلزنان برتر بازهم نشانی دیگر از یک لیگ میان‌رده بین لیگ‌های برتر فوتبال دنیاست. قصد مقایسه گلزنان خود با فوق‌ستاره‌هایی چون کریس رونالدو یا مسی را نداریم، اما فقر گلزنی و از آن بدتر نبود گلزن‌هایی مادرزاد که حداقل بتوانند آمار گلزنی‌شان را به یک گل در هر بازی برسانند، نشان می‌دهد در لیگی که قهرمانش نمی‌تواند بالای ۶۰ امتیاز دشت کند، برترین گلزنش هم نمی‌تواند در هر بازی یک گل به ثمر برساند.
پرسپولیس نان حمایت از برانکو را خورد
حالا کمی وارد لیگ برتر و دیگر جزئیاتش شویم، جایی که در همان اوایل فصل، برانکو و پرسپولیس بدترین نتیجه‌ها را می‌گرفتند و در ادامه هم کاپیتان این تیم در یک اتفاق تلخ از دنیا رفت تا مشکلات مدیرعامل این تیم با رسانه‌ها به اوج برسد. علی‌اکبر طاهری نه‌چندان محبوب وارد جنگ با رسانه‌ها شد، این در حالی بود که او به اتفاق اعضای هیات‌مدیره و همین‌طور پیشکسوتان و هواداران، هیچ‌گاه پشت سرمربی خارجی خود را خالی نکردند تا مشخص شود، حمایت یک مجموعه از مربی چه جوابی در ادامه خواهد داشت. برانکو ایوانکوویچ آرام‌آرام پیش رفت. فقدان کاپیتان تیم با اینکه ضربه مهلکی به او و تیمش وارد کرد، اما نتوانست شیرازه پرسپولیس را به‌هم بریزد. مشکلات دروازه‌بان پرحاشیه این تیم هم در ادامه گریبانگیر برانکو شد، اما برانکو به‌مانند یک پدر دلسوز همواره در دفاع از بازیکنانش برآمد و اجازه نداد حاشیه‌ها مانعی برای پیشروی این تیم به سمت صدر جدول باشد. اینجاست که فلسفه و طرز فکر یک مربی و البته حمایت باشگاه از برنامه‌های مربی، می‌تواند ثمره خود را نشان دهد، جایی که پرسپولیس در یک بازی نسبتا آسان می‌تواند با بردی پرگل مقابل راه‌آهن، تاج قهرمانی را بر سر بگذارد.
«این هفته» ای که هیچ‌گاه شروع نشد
منتقدان تیم صدرنشین فعلی لیگ برتر شاید بارها و بارها در طول فصل با این عبارت سقوط احتمالی شاگردان عبدالله ویسی را وعده می‌دادند: «این هفته دیگه باختاشون شروع میشه»، اما پس از یک نیم‌فصل موفقیت‌آمیز که با قهرمانی نیم‌فصل برایشان به پایان رسید، به نظر می‌رسد ویسی و شاگردانش در شروع نیم‌فصل دوم با مشکل روبه‌رو شوند؛ اتفاقی که هیچ‌گاه عملی نشد و یک مربی جوان و باانگیزه موفق شد با شاگردان بی‌نام و نشان خود (همانند تیمی به نام لستر در لیگ برتر انگلستان) در فاصله یک هفته به پایان لیگ، بالاتر از پرسپولیس و استقلال تهران و سایر رقبا قرار بگیرد. ویسی هم با استقلال خوزستان در فصل گذشته لیگ برتر اوضاع خوبی نداشت، اما حمایت هیات‌مدیره باشگاه از او و اعتماد ویسی به بازیکنانش، نتیجه خیره‌کننده امسال را رقم زد. بدون احتساب نتیجه هفته آخر، می‌توان استقلال خوزستان را در حد قهرمان لیگ برتر به حساب آورد. حالا هم قهرمانی در دستان این تیم است و اگر نتیجه‌های عجیب و غریب در هفته آخر رقم نخورد، ویسی می‌تواند با عبور از ذوب‌آهن در اهواز، قهرمانی را تجربه کند. با این حال نباید این موضوع را فراموش کرد که استقلال خوزستان به‌مانند دو تیم دیگر این استان و شهر اهواز، یعنی استقلال اهواز و فولاد خوزستان، تماشاگر و هوادار ندارد و فقط در بازی با تیم‌های استقلال و پرسپولیس، تماشاگران ورزشگاه را برای شاگردان ویسی پُر کردند. باید منتظر ماند و دید آیا در این بازی آخر استقلالی‌های اهواز و همین‌طور هواداران فوتبال خوزستان، الغدیر اهواز را برای ذوب‌آهن تبدیل به جهنم می‌کنند یا نه؟
تنها مثل مظلومی
کسی نمی‌داند اول فصل چه اتفاقاتی افتاد که به یک‌باره پرویز مظلومی، سرمربی اسقلال تهران شد. شاید در آن مقطع تعدادی از اعضای هیات‌مدیره استقلال با این انتخاب موافق نبودند که هرگاه در طول فصل، این مربی شکست بدی را متحمل می‌شد، سیل انتقادها از سوی تعدادی از اعضای هیات‌مدیره و پیشکسوتان باشگاه به سوی او روانه می‌شد.
پرویز مظلومی در همان شروع فصل هیچ‌گاه قول قهرمانی نداد. با این حال او تیم را هنوز در کورس قهرمانی (روی کاغذ) نگه داشته و همچنین یک پای فینال جام‌حذفی است. اما سوال اینجاست آیا حمایتی که از برانکو و ویسی شد، از پرویز مظلومی به عمل آمد؟ آیا بازیکنانی که مظلومی می‌خواست به تیمش اضافه شدند؟ دو فانتزیست تیمش (کرار و ریوالدو) هم در میانه از تیم جدا شدند. پرویز مظلومی این فصل تنها بود و هیچ‌گاه یک مربی تنها، نتوانسته قهرمان لیگی ماراتن‌گونه شود.
ته‌جدول هم فینالیست دارد
اما در انتهای جدول به جز استقلال اهواز سقوط‌کرده، سه تیم ملوان، راه‌آهن و سیاه‌جامگان حاضرند. جالب است که این هفته ملوان و سیاه‌جامگان باید در مشهد فینال‌شان را برگزار کنند و از آن طرف هم راه‌آهن در فینالی برای خود و پرسپولیس به میدان می‌رود. ملوان با برد تکلیف را یکسره می‌کند، اما باخت و مساوی این تیم مقابل سیاه‌جامگان تازه اول سردرگمی و بازی با اعداد و ریاضیات است. با این حال اگر راه‌آهن بتواند پرسپولیس را ببرد و ملوان هم مساوی کند، تیم تهرانی در لیگ برتر می‌ماند. و بالاخره رجی هم برای سیاه‌جامگان بزنیم؛ راه‌آهن به پرسپولیس ببازد و تیم مشهدی هم با دو گل مقابل ملوان به پیروزی برسد، آنگاه ملوان و راه‌آهن دو تیم قدیمی فوتبال ایران باید فصل بعد را در لیگ یک سپری کنند.
پایان پیام