سینمای ایران مرا به وجد میآورد
عضو هیئت داوری بخش جلوهگاه شرق با تحسین فیلم چند متر مکعب عشق گفت این فیلم مرا به وجد آورد.
به گزارش پایگاه خبری گلونی، اسماعیل فروخی کارگردان فرانسوی مراکشی سینما که تاکنون جوایز سینمایی بسیاری را از آن خود کرده، برای دومینبار به ایران سفر کرده است. او عضو هیئت داوران بخش جلوهگاه شرق بود.
در مورد کیفیت فیلمهایی که دیدهاید از دید یکی از داوران جشنواره برای ما صحبت کنید.
اسماعیل فروخی: فیلمهایی با کیفیتهای متفاوت دیدهام و برخی از آنها خوب هستند. این فیلمها از کشورهای مختلف در جشنواره شرکت کردهاند من سینمای کشورهای مختلفی از جمله قزاقستان را کشف کردهام. به نظرم قزاقستان صاحب سینمایی بسیار فوقالعاده است.
آیا تا به حال به عنوان عضوی از هیئت داوران و در سایر جشنوارهها، فیلمهای ایرانی را قضاوت کردهاید؟
بله، در ماه گذشته و در فستیوالی در مراکش چهار فیلم ایرانی در طول جشنواره به نمایش درآمد و جوایزی را از آن خود کرد. یکی از آنها که به نظرم بسیار فوقالعاده آمد درباره زندگی یک مهاجر افغان بود. اما متاسفانه نام آن را به خاطر ندارم.
به نظرم در مورد فیلم «چند متر مکعب عشق» ساخته جمشید محمودی صحبت میکنید.
بله، درست است. واقعا عاشق آن فیلم هستم. این فیلم باعث شد سینما مجددا با ابراز وجود خود مرا شگفتزده کند.
شما پیش از جشنواره فجر، در جشنوارههای منطقه نیز شرکت کردهاید. در مقایسهای با هم، کیفیت این جشنوارهها را نسبت به جشنواره فجر چگونه میبینید؟
میتوان گقت جشنواره فجر بسیار گرانبارتر است. دیگر جشنوارهها مانند جشنواره فیلم دبی یا ابوظبی بیشتر رویدادهایی تجاری هستند که تنها قصد خودنمایی کردن دارند. جشنواره فجر برای من شبیه به جشنوارههای اروپایی است و بسیار حرفهای عمل میکند. به عنوان یک داور شما میتوانید عقاید خود را مطرح کنید، حتی اگر نظر مثبتی نسبت به فیلم نداشته باشید. اما در آن جشنوارهها ممکن است چنین اتفاقی نیافتد.
آیا فیلم ایرانی خاصی، از بخش جلوهگاه شرق که نظرتان را جلب کرده باشد را میتوانید نام ببرید؟
فیلم مستند بسیار خوبی به نام ای۱۵۷ به کارگردانی بهروز نورانیپور را تماشا کردهام که به شدت مرا تحت تاثیر قرار داده است.
همه فیلمهایی که دیدهاید آسیایی هستند. سینمای آسیا را در مقایسه با سینمای جهان چگونه میبینید؟
به نظرم سینمای آسیا بخشپذیر است. سینمای آسیا بسیار متفاوتتر از سینمای خاور میانه است. سینمای آسیا از مدتها پیش به تولید فیلم میپرداخته است، در حالیکه خاورمیانه به تازگی در این مسیر افتاده است. شاید در ده سال آینده سینمای خاورمیانه به این درجه از تولید برسد. بنابراین هنوز با هم تفاوتهای بسیاری دارند. سینمای خاورمیانه داستان را بیش از اندازه برای تماشاگر تشریح میکند. در این فیلمها کارگردان میخواهد به تشریح همه موارد از جمله مسائل کم اهمیت بپردازد. این مسئله به خاطر این است که آنها میخواهند تماشاگر فیلمشان را کاملا درک کند و به برداشت او از فیلم اعتماد ندارند. فیلم شهید مثال بارزی برای این مسئله است. وقتی فیلمی با این حجم از توضحات ساخته میشود، خود به خود از سینما فاصله میگیرید. زیرا زبان سینما تصویر است و تصویر میتواند هر پیامی را که میخواهید به تماشاگر منتقل کند.
نظر کلی شما درباره سینمای ایران چیست؟
من عاشق سینمای ایران هستم. وقتی فیلمی میسازم، دیگران به من میگویند: «اوه، این شبیه یک فیلم ایرانی است». همه بر این باورند که گویی یک ایرانی آن را ساخته است. من تحصیلات سینمایی ندارم و هنگامی که شروع به ساختن فیلم کردم، هیچ کدام از فیلمهای ایرانی را تماشا نکرده بودم.
وقتی برای اولین بار فیلمهای کارستمی را تماشا کردید، چه نظری داشتید؟
خب، به قدری فیلم را درک میکردم که گویی خودم آن را ساختهام.
شما معمولا از هنرپیشگان غیرحرفهای برای فیلمهای خود استفاده میکنید. اما در آخرین ساخته خود، مردان آزاد، طاهر رحیم را برای نقش اصلی انتخاب کردهاید.
این فیلم درباره حوادثی تاریخی و معاصر و براساس ماجراهای واقعی ساخته شده است. بنابراین من برای انتخاب بازیگر با محدودیتهایی مواجه بودم. منظورم این است که فیلم باید طوری ساخته میشد که برای مخاطب باورپذیر باشد. حتی برای اینکه همه چیزدر داستان، سر جای خود قرار بگیرد از همکاری دو تاریخدان فرانسوی بهره بردم. بنابراین لازم بود طاهر رحیم برای نقش اصلی فیلم انتخاب شود.
آیا فیلم ایرانیای وجود دارد که مایل به دیدن آن باشید و هنوز فرصت آن دست نداده باشد؟
بسیار مشتاقم فیلم «محمد رسولالله (ص) » ساخته مجید مجیدی را تماشا کنم. برای من ساختن چنین فیلمی یک رویا است.
پایان پیام
کد خبر : 17297 ساعت خبر : 1:12 ب.ظ