پایگاه خبری گلونی، رضا ساکی: حسن قاضی‌مرادی در کتاب «در ستایش شرم»، وضعیت «خصومت همه علیه همه» را در زیر چند عنوان شرح می‌دهد. این عناوین عبارتند از: وضعیت جنگ همه علیه همه و فقدان شرم، جنگ علیه همه و پنهان داشتن خویش، جنگ همه علیه همه و هوچیگری/فروتنی، جنگ علیه همه و دیگرنمایی، جنگ علیه همه و فساد، جنگ علیه همه و قضاوت در مورد دیگران، جنگ علیه همه و تعصب، جنگ علیه همه و فرصت‌طلبی، جنگ علیه همه و محافظه‌کاری نسبت به خود و البته جنگ همه علیه همه و تاکید بر عوامل بیرونی.
این آخری همانی است که فاشیست‌ها و شبه‌روزنامه‌نگارانی که از صدقه سر گوگل و اینترنت روزنامه‌نگار شده‌اند به آن دچارند. اغلب صفحه‌های مجازی که به نوعی به فرهنگ لری می‌پردازند به این وضع دچارند. آنها که دائم در حال حمله به این و آن به جرم توهین به قوم لر هستند وضع بدتری دارند و اوضاع‌شان حادتر است. قاضی‌مرادی در توصیف آنها می‌گوید: «در عرصه جنگ همه علیه همه، در عین حال، اگر نتوانیم یکسره خصایص نامطلوب و منفی خود را کتمان و یا انکار کنیم می‌کوشیم تا به نتایج نامطلوب کردارهای خود که ناشی از چنین خصایصی بوده همچون نتایج تقصیر و اشتباه خود برخورد کنیم و از این طریق از تجربه حس شرم بگریزیم.در سنجش نتایج کردارهای‌مان، نقش خود در به وجود آمدن چنان نتایجی را تا حد کسی که مرتکب اشتباه و تقصیر شده فرو می‌کاهیم و در عوض نقش عوامل بیرونی را را تا حد ممکن برجسته می‌کنیم.»
قاضی مرادی در ادامه می‌نویسد: «صورت اجتماعی‌تر و عام‌تر همین تلاش برای کمرنگ دیدن نقش خود و پررنگ دیدن نقش عوامل بیرونی در آن چه که، به طور عمده ناشی از کردارهای ماست، گرایش به توهم توطئه در میان ما ایرانیان به‌ویژه در دوران معاصر است. رویدادهای سیاسی و اجتماعی را از طریق نظریه توطئه و با منتسب داشتن آن رویدادها به توطئه‌گری عوامل خارجی در میان ما بسیار شایع است.»
این همان آفتی است که روزنامه‌نگاری ضدتوسعه فاشیستی می‌کند. آنها که دائم در حال یافتن کسی هستند که به قوم لر توهین کرده باشد از همین قماشند و با پیدا کردن قربانی نمی‌گذارند نقش مردم و مسئولین و هنرمندان در قضایا فاش شود و همیشه توهم توطئه دارند که مثلا کل صداوسیما و روزنامه‌ها و طنزپردازان، ضد لر عمل می‌کنند.
از میان آن همه عناوین که قاضی‌مرادی برمی‌شمرد برخی دیگر هم به این دوستان می‌چسبد اما آنها واقعا دربند همین جنگ همه علیه همه و تاکید بر عوامل بیرونی هستند و نمی‌گذارند که ما اشتباهات و کاستی‌های خود را ببینیم. آنها در این وضعیت، به جای این که بگذارند ما به این فکر کنیم که مثلا برای حفظ زبان لری چه نکرده‌ایم یا چه کرده‌ایم دائم این روایت را پیش روی ما می‌گذارند که رسانه‌های فارسی دارند زبان لری را از بین می‌برند. آنها مثلا هیچگاه از تن‌پروری و تنبلی سخنی به میان نمی‌آورند و بی‌کاری را فقط از چشم دولت‌ها می‌بینند و هیچ دلیل فرهنگی و اجتماعی در میان خود لرها برای آن قائل نیستند در حالی که دست‌کم کشاورزی و دامداری حال حاضر ما در لرستان نشان می‌دهد ما آن قدرها هم که باید اهل کار و تلاش نیستیم.
پایان پیام
در همین رابطه بخوانید:
– هشدار گلونی درباره کاربران فاشیست فضای مجازی
– کلاه‌نمدی نماد لر بودن نیست
– فرق گلونی با کلاه‌نمدی
– بَرد و تیلا در بحث کلاه‌نمدی
– این جمله‌‌ی خطرناک را اشاعه ندهید
– ایزدپناه با چه چیزهایی مخالف بود؟
– چه کسانی داده‌نمای گلونی را عوض کردند
– خودزنی لرها در اینستاگرام حامد آهنگی
– سیل لرستان و کاربران تسلیت‌جو
– در دام آهو و گوزن نیفتید
