پایگاه خبری گلونی، رضا ساکى: مدتهاست که داریم از دستدرازی به طبیعت شیرِز در غرب لرستان و طبیعت اشترانکوه در شرق استان و ترکها و مشکلات قلعه باستانی فلکالافلاک مینویسیم. اوضاع در شیرِز همان قدر بد است که در کَمَندان. گَهَر هر سال ویرانتر میشود و اوضاع جنگلهای بلوط هر سال بدتر از سال پیش است. قلعه فلکالافلاک هم که داروندار خرمآباد است و معروفترین محل گردشگری شناخته شده در لرستان است ممکن است همین روزها فرو بریزد.
ما مدتهاست داریم فریاد میزنیم. روزنامهنگاران در شهرهای دیگر هم دارند فریاد میزنند اما این فریادها به جایی نخواهد رسید مگر مسئله اشترانکوه، مسئله جنگلهای بلوط و مسئله دژ شاپورخواست را تبدیل به دغدغه ملی کنیم. دریاچه ارومیه هم وقتی دغدغه ملی شد اهمیت پیدا کرد. ما وظیفه داریم که به عنوان سرشاخه، آن هم سرشاخههایی که با تونل آبشان را بردهاند، مسائل و مشکلاتمان را در سطح ملی طرح کنیم تا مردم بدانند اگر لرستان از دست برود، دز و کرخه و البته کارون خواهند مُرد.
ما باید درباره اهمیت ملی فلکالافلاک با مردم ایران حرف بزنیم و آن را از قلعهای در خرمآباد تبدیل به قلعهای در ایران کنیم. باید با صدای بلند بگوییم ای مردم ایران، بدانید و آگاه باشید اگر لرستان بمیرد، بخش زیادی از ایران خواهد مرد. ما باید بدانیم مرگ هر درخت، هر دریاچه و هر اثر طبیعی و باستانی در هر شهر و استان، ایرانمان را خواهد کُشت.
این طوری شاید بهتر بتوانیم برای گَهَر، فلکالافلاک و شیرز تلاش کنیم.
پایان پیام