امروز میخواهم اشارهای به برخی روزنامهها و رسانهها بکنم که واقعا گل کاشتند. از پنجشنبه سوم تیر شروع کنیم. برخی روزنامهها که روز پنجشنبه روی دکه آمدند واقعه صبح چهارشنبه دوم تیر را اصلا ندیدند و در صفحه نخست هیچ اشارهای به کشته شدن سربازها نکردند. این روزنامهها در روز پنجشنبه سعی کردند کنداکتور هفتگی حملات به دولت را تمام کنند و لذا جا برای درج خبر کشته شدن سربازان در صفحه نخست نداشتند.
بعد از اندوه ملت در غم سربازان و سه محیطبان شهید، باز هم در برخی از روزنامههایی که امروز روی دکه آمدند خبری از تیتر بزرگ و یا عکس از سربازان و محیطبانان در صفحه نخست نیست. اما به جای سربازان و محیطبانان تا دلتان بخواهد مطلب درباره خروج انگلیس از اتحادیه اروپا هست. یعنی این قدر که برخی از خارج شدن انگلیس از اتحادیه اروپا خوشحال هستند خود آنها که به این خروج رای دادهاند خوشحال نیستند. جالب اینجاست که کاربران انگلیسی بعد از شنیدن خبر جدا شدن از اتحادیه اروپا در گوگل جستوجو کردهاند اتحادیه اروپا چیست و اتحادیه اروپا کجاست!
خلاصه که آدم باید شانس هم بیاورد وقتی میمیرد مثلا انگلستان از اتحادیه اروپا خارج نشده باشد چون آن وقت است که عکس دیوید کامرون و پرچم بریتانیا و انگلیس عکس یک روزنامه میشود و سربازان و محیطبانان میروند لای صفحات.
ما از روی جلد برخی روزنامههای امروز نتیجه میگیریم که محیطزیست یعنی گردوغبار و چون با مسئله مرگ محیطبانان نمیشود دولت را تحقیر کرد پس به درد نمیخورد.
ما از روی جلد برخی روزنامههای امروز نتیجه میگیریم بیشتر باید از خروج انگلیس خوشحال باشیم تا از مرگ هموطنان ناراحت؛ چون هموطن هر روز در جاده میمیرد اما انگلیس هر روز از اتحادیه اروپا خارج نمیشود.
باقی بقایتان
پایان پیام
رضا ساکی – خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)