برنج بلای جان ایران

پایگاه خبری گلونی، رضا ساکی: برنج‌کاری در لنجان اصفهان رونق گذشته را ندارد اما همچنان هست. چون برخی دوستان و کاربران فضای مجازی اصرار می‌کردند در لنجان برنج‌کاری نداریم به آنجا رفتم و اطلاعاتم را درباره چاه‌های آب لنجان و وضعیت آب منطقه به‌روز کردم. با چند نفر از اهالی منطقه که برنج‌کاری شغل آبااجدادی‌شان است حرف زدم. چاه‌های خشک را دیدم و چاه‌های عمیق تازه را. این دشت هم به‌زوی می‌پکد و فرو می‌ریزد اما تا سال‌ها بعد این کار عجیب و غریب در تاریخ باقی خواهد ماند که در لنجان برنج کاشته می‌شد. بله ما ایرانی‌ها در گیلان با حدود ۱۲۰۰ میلی‌متر بارش و در اصفهان حدود ۱۲۰ میلی‌متر بارش برنج می‌کاریم!
عباس کشاورز معاون وزیر جهاد کشاورزی در فروردین سال گذشته تاکید کرده بود: وزارت جهاد کشاورزی نه تنها از تولید برنج در مناطق دیگر حمایت نمی‌کند بلکه جلوگیری هم خواهد کرد.

در روزهایی که گیلان در تنش آبی قرار دارد و حتی کشت برنج در همه مناطق آن توجیه اقتصادی ندارد، کشاورزان لرستانی با بارش متوسط سالانه ۶۰۰ میلی‌لیتر، آب را با کاشت برنج هدر می‌دهند. رئیس جهاد کشاورزی شهرستان بروجرد در گفت‌وگو با تسنیم در اردیبهشت سال ۹۴ گفته است: سال گذشته ۲ هزار و ۷۰ تن انواع برنج از سطح مزارع برنج شهرستان بروجرد برداشت شد که امیدواریم امسال این میزان افزایش پیدا کند.

امیدواری رئیس جهاد کشاورزی شهرستان بروجرد از این جهت عجیب است که کاشت برنچ در دشت سیلاخور هیچ گونه توجیه اقتصادی برای منطقه ندارد و کشت محصولات آب‌دوست در این دشت موجب کاهش منابع زیرزمینی شده و در برخی روستاها حتی آب شرب هم پیدا نمی‌شود و کاشت برنچ موجب خشک شدن بخش‌هایی از تالاب «بیشه دالان» هم شده است.

گزارش تصویری گلونی از نشاکاری در دشت سیلاخور، درست در کنار جاده سراسری را ببینید. آب چشمه روستای عزیز‌آباد به جای این که صرف کاشت محصولات بشود که توجیه اقتصادی برای منطقه دارند صرف کاشت انواع برنج می‌شود. همه آب با کانال‌کشی به سمت شالیزارها می‌رود. در سراسر دشت سیلاخور هم اوضاع به همین منوال است.

براساس نظر اکولوژیست‌ها و مسئولان برنج‌کاری در فلات مرکزی ایران و حتا زاگرس خلاف است اما این کار همچنان در بسیاری از استان‌ها ادامه دارد. قطعا یکی از دلایل کم‌آب شدن سیمره، زاینده‌رود، سفید‌رود و… همین کشت بی‌رویه و غیراصولی برنج در سرشاخه‌ها و در مسیر عبور این رودخانه‌ها است.

پایان پیام