خاطرهها را خراب نکنیم
پایگاه خبری گلونی، رضا ساکی: وقتی نام دبستان مرادداوودی را عوض کردند گریه کردم. هنوز هم وقتی از میدان تختی خرمآباد میگذرم و دبستانم را میبینم حرص میخورم. من پنج سال در موشکباران، در سالهای پایانی جنگ در آن مدرسه بودم و قصهها از آن سنگر مدرسه نوشتهام. نسل مرادداوودی اصلا یکی از نسلهای طلایی خرمآباد است و نباید نام آن را عوض میکردند.
آن شب که استاد رایگان با صدایی خشمناک و لرزان و اندوهناک از تخریب سینما شهناز گله کرد یادم آمد نسل من نخستین فیلم زندگیاش را در آن سینما دیده است. یادم آمد پدرم چند بار خاطره صندلیهایی که پایهشان را به هم وصل کرده بودند تا ردیف درست شود برایم تعریف کرده بود. سینما شهناز یکی از بناهایی بود که خاطره جمعی چند نسل بود. مثل سالن تئاتر شهرداری خرمآباد.
چه قدر باید حرص بخوریم از رفتن خانههای قدیمی از کوچههای باریک از میدانهای اصیل؟ خدا میداند حرصدانمان پر است و دیگر طاقت ویران شدن خاطرهها را نداریم.
شهرداریها و نهادها کی دست از سر بناهای قدیمی برمیدارند؟ اصلا چه شد که به بناهای زیبا و قدیمی و خاطرهانگیز لقب بافت فرسوده دادیم؟
هرگز کسی این گونه فجیع به کشتن خود برنخاست که ما به زندگی نشستیم.
«رضا ساکی» متولد خرداد ۱۳۵۹ در خرم آباد است. روزنامه نگاری را در سال ۱۳۷۷ در یک نشریه محلی آغاز میکند و بعد از آن در نشریات دانشگاهی قلم میزند و در نهایت وارد رادیو جوان میشود. او بعد از آن هرجا که پا گذاشته رنگ و نشان لری را با خود بردهاست تا برنامههایش در رادیو همیشه پر باشد از موسیقیها و تکیه کلامهای لری ، و این تعصب و غیرت محلی او برای همه محسوس باشد:
پایان پیام
کد خبر : 23484 ساعت خبر : 10:17 ق.ظ