پایگاه خبری گلونی، رضا ساکی: درباره انتقال آب کاکارضا به خرمآباد چند نکته را فراموش نکنید:
یک: در طول پنج دهه گذشته باید در لرستان طوری برنامهریزی میشد که مهاجرت به خرمآباد کمتر انجام بشود و مردم شهرهای دیگر استان در شهر خودشان بمانند. اما این طور نشد و خرمآباد رو به ویرانی نهاد و هر سال از درختانش کم شد و آبش دیگر کفاف جمعیت را نداد.
دو: خرمآباد شهر چشمهها و رودها بود. اما این میزان از جمعیت، آب بیشتری میخواهد بیشتر از سالانه ۱۳۵ میلیون مترمکعب که قرار است از کاکارضا بیاید.
سه: کاکارضا همان قدر که سهم خرمآبادیهاست سهم و حق مردم الشتر است. اما مگر با این روند مهاجرت شهری به نام الشتر در تاریخ خواهد ماند؟
چهار: اگر فکر میکنید همه آب کاکارضا، صرف آشامیدن میشود سخت در اشتباه هستید. مافیای آب آن را برای کشاورزی هم استفاده خواهد کرد. جالب است در این شهر پرباران آب از کاکارضا میآید تا دیمها تبدیل به آبی شوند.
پنج: گیرم که ده سال هم از کاکارضا آب آوردیم بعد از آن ده سال چه؟
شش:گول حرفهای آنان را نخورید که میگویند میخواهند خرمآباد را کلانشهر کنند. خرمآبادی بزرگ و پرجمعیت فقط جیب برخی را پر میکنند و برای مردم چیزی جز تباهی نخواهد آورد. کلانشهر شدن برای کدام شهر ایران خوب بود که برای ما خوب باشد؟
هفت: در تمام این سالها خرمآباد هر چه نداشت، جنگل و دار و درخت و رودخانه و آبشار و هوای خوب داشت. توسعه بیرویه و دیمی، همین داشتههای خرمآباد را هم خواهد گرفت.
هشت: چه بسا تا به حال هم گرفته باشد.
نه: مقالهای دارم در پایگاه خبری گلونی با تیتر: خرمآباد کویر میشود نه کلانشهر، اگر حال دارید آن را بخوانید.
ده: خرم آبادیها باید نهضت دفاع از شهر را در مقابل طرحهای تخیلی و کوتاهمدت آغاز کنند. همین حالا دیر هم شده است.
پایان پیام