جهان نمایش عروسکی ایران را می‌شناسد
شاید در زمینه نمایش عروسکی به لحاظ تکنولوژی با جهان خارج یا کارهای خارجی از برخی کشورها عقب باشیم اما نمایش‌گران عروسکی ایران را شاید به قدرت بتوان گفت یکی از قدرتمندترین‌ها در جهان هستند و به لحاظ هنر عروسکی هم یک حریف قدرتمند در جهان هستند.
به گزارش پایگاه خبری گلونی، نمایش گنبد به دوش پنجشنبه ۴ شهریور ۱۳۹۵ در دو سانس ۱۸:۳۰ و ۲۰:۳۰ در سالن قشقایی – تئاتر شهر روی صحنه می‌رود.
به‌همین مناسبت خبرنگار گلونی با پوپک عظیم‌پور کارگردان این نمایش گفت‌وگویی انجام داده است که در ادامه می‌خوانید:
طرح و ایده نمایش “گنبد به دوش” چگونه شکل گرفت؟
مدت‌ها بود که علاقه‌مند به کار روی یکی از متون کهن ایرانی بودم. این فرصت دست نمی‌داد تا اینکه فراخوان جشنواره عروسکی تهران “مبارک” آمد و جمعی از دانشجویان عروسکی دانشگاه تهران از من به عنوان معلمشان تقاضا کردند که از این فرصت استفاده کنیم و با هم کاری را برای جشنواره عروسکی انجام بدهیم.
همان موقع فراخوان جشنواره طرح و ایده‌ی اجرایی را می‌خواست، از آقای سجاد طهماسبی یکی از دانشجویان بسیار مستعد و خوش قلم ما که بسیار ذهن خلاقی دارند با خواهش من خواسته شد طرحی را بر اساس منظومه “هفت‌پیکر” شاعر ارجمند نظامی گنجوی برای ما آماده کنند؛ این طرح به جشنواره ارائه شد و با اعلام نتایج پذیرفته شد.
بنابراین نویسنده ما شروع به کار روی متن کرد، این متن به قول نویسنده یک اقتباس نیمه وفادارانه است ولی در حقیقت یک اقتباس کاملا آزاد از این متن کهن و جذاب ایرانی است. برخی از حکایاتی که در هفت‌پیکر نظامی نقل و روایت می‌شود حقیقتا به سختی قابلیت دراماتیک داشت ما سعی کردیم تمهیداتی را در نظر بگیریم و با یک نگرش امروزی برای تماشاگر امروزی متن را تنظیم کنیم.
بنابر این متن کاملا با یک نگرش جدید به نگارش درآمده و پس از هفت شبی که بهرام در گنبدها حکایاتی رو از شاهدخت‌دانی شنیده در شب هشتم به کابوسی دچار می‌شود و برای رهایی از این کابوس مجددا باید دنبال آن حکایت‌ها برگردد تا از انتقامی که گورخرها برایش در نظر گرفتند بتواند رهایی یابد، زن خواب‌نوردی بهرام را در این نمایش راهبری می‌کند تا بتواند مجدد به گنبدها برگردد؛ آنچه که طی طریق بهرام اتفاق خواهد افتاد در پیدا کردن مجدد این هفت حکایت نمایشی است به نام “گنبد به دوش” که با عشق علاقه و کاملا به صورت کارگاهی با دانشجویان تئاتر عروسکی ورودی ۹۱ دانشگاه تهران و با همراهی خود من به مرحله اجرا رسیده است.
عروسک چه مقداری در نمایش شما نقش دارد؟
کار واریته‌ای است از عروسک، انیمیشن، فیلم و بازیگر؛ بیش از حدود ۶۰درصد کار از تکنیک‌های متفاوت عروسکی وام گفته ولی سعی کردیم از نقاشی، موسیقی و بازی بازیگران در کنار بازی عروسک‌ها بتوانیم بستر مناسبی را فراهم کنیم.
در مورد جشنواره شانزدهم عروسکی صحبت کنید؛ و چه مقدار حمایت مسئولان برگزاری جشنواره را داشتید؟
من مدرس دانشگاه هستم و بیشترین وقتم از سال‌های پیش به تدریس و پژوهش در حوزه‌ی نمایش‌های عروسکی ایران و جهان متمرکز شده است. البته در زمان‌هایی بعضی از کارهای عروسکی را تهیه و تولید کردم و به اجرا رساندم اما در جشنواره عروسکی حضور اولم به واسطه دانشجویان من هست.
در مورد حمایت مسئولان از همین فرصت استفاده می‌کنم و از بانوی ارجمند هنرمند که به حق می‌توانم از ایشان به عنوان مادر معنوی نمایش‌گران عروسکی ایران خانم مرضیه برومند نام ببرم و تیم همراه ایشان جوانان پرشور با انرژی و بسیار صبور که ایشان را همراهی کردند تشکر کنم. در حدی که جشنواره می‌توانست کمک بکند کمکش را به ما کرده من در جریان هستم به لحاظ بودجه‌ای که باید اختصاص پیدا کند به این جشنواره بسیاری از مشکلات اداری پیرامون جشنواره‌ها هست و خانوم برومند واقعا جوانمردانه جنگیدند و آنچه را که می‌توانستند در اختیار گروه‌ها بگذارند به ما دادند علاوه بر آن بخش مادی‌اش تمام کار ما را از لحاظ به ثمر رسیدن صددرصد ایده‌آل‌هایمان پوشش نمی‌دهد، ولی خب به هر حال این چیزی هست که در اختیار جشنواره هست و ما هم راضی هستیم.
ولی علاوه بر آن حمایت‌های معنوی، حضور پر انرژی خود خانم برومند، خبری که از گروه‌ها می‌گیرند و این رابطه ارگانیکی که بین نمایش‌گران حاضر در جشنواره و خود ستاد جشنواره و همین‌طور مرکزیت ایشان که واقعا به تک تک اجزا نظارت دارند، خبر می‌گیرند، سراغ می‌گیرند بسیار ارزشمند هست شاید این بخش قضیه برای من بسیار لذت‌بخش بود که دبیری از همان ابتدا تا به سرانجام رسیدن فستیوال دغدغه‌‌اش این است که از گروه‌ها مطلع شود. از مشکلات، از کمی‌ها، از کاستی‌ها، گاهی وقت‌ها ایشان در تلگرام پیغام‌هایی می‌گذارند، خبر می‌گیرند از بچه‌ها، صحبت‌هایی می‌کنند تشویق می‌کنند ترغیب می‌کنند برای من که این اولین تجربه است بسیارلذتبخش و آموزنده است. تا جایی که می‌توانستند من فکر می‌کنم به ما کمک خوبی شده و این امکان برای ما فراهم شده این نمایش را به اجرا ببریم.
با توجه به خبرها و اینکه مدرس دانشگاه در این زمینه هستید سطح کیفی کارهای داخلی و خارجی شرکت‌کننده در جشنواره مبارک را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
کارهای خارجی را به غیر از یکی دو کاری که کارگردان‌های کار را می‌شناسم از هلند و از هند یک آشنایی نسبی دارم. ولی در مورد کارهایی که در داخل ایران تولید شده با توجه به نام هنرمندانی که حاضر هستند در فستیوال و همین‌طور آشنایی که من با برخی از آن‌ها به عنوان همکار و حتی گاهی وقت‌ها این هنرمندان به عنوان دوست دارم من فکر می‌کنم که برای این دوره ما باید خودمان را آماده بکنیم. برای دیدن کارهایی با سطح کیفی بسیار بالا، آن‌طور که از تبلیغات و تیزرها نشان داده می‌شود و گاهی صحبت‌های کارگردان‌های مختلف را مطالعه می‌کنم به نظر می‌آید جشنواره بسیار پرشور باشد.
چقدر خوشبین هستید به آینده کارهای عروسکی در ایران و بچه‌هایی که در این زمینه کار می‌کنند؟
حقیقت این است که تولید کار عروسکی کار بسیار طاقَت‌فرسایی است و به لحاظ مالی باید دارای پشتوانه بود که هنرمند عروسکی بتواند بدون دغدغه به اثرش فکر بکند و به آن ایده‌آل‌هایی که دارد برسد. به نظرم بسیار سخت‌تر از تولید کار صحنه‌ای است ولی خب ما خوشبختانه سه دانشگاه در پایتخت داریم که رشته عروسکی را تا مقطع لیسانس تدریس می‌کنند، حتی در دانشگاه تهران ما امکان ادامه تحصیل این رشته را تا مقطع فوق لیسانس چند سال هست که ایجاد کردیم.
شاید در زمینه نمایش عروسکی به لحاظ تکنولوژی با جهان خارج یا کارهای خارجی از برخی کشورها عقب باشیم اما نمایش‌گران عروسکی ایران را شاید به قدرت بتوان گفت یکی از قدرتمندترین‌ها در جهان هستند و به لحاظ هنر عروسکی هم یک حریف قدرتمند در جهان هستند. یعنی با سربلندی و شایستگی در فستیوال‌ها شرکت می‌کنند و با دست‌های پر بر می‌گردند و این نشان از این هست که جهان نمایش عروسکی ایران را می‌شناسد و چیزی ما به لحاظ رقابتی کم نداریم. الان هم رئیس یونیمای جهانی با یک کاری درباره زندگی گاندی حضور دارند، افتخار بزرگی برای ماست که میزبان رئیس یک اتحادیه جهانی هستیم و کاری را از هند برای ما آوردندَ. امیدوارم کارهای دیگر را که با دقت بسیاری بخش بین‌الملل جشنواره در انتخاب و دعوتشان سعی کرده کارهای زیبایی باشند و تماشاگران از دیدنشان لذت ببرند و خود ما ببینیم و بیاموزیم.
در پایان دوست دارم از دانشجویان عزیزم تشکر بکنم. بیش از دو دهه است متمرکز هستم بر روی کارهای پژوهشی، تالیفات و ترجمه‌هایی دارم هرگز به این صورت برای تولید کار عروسکی در خودم این توان را نمی‌دیدم. برای اینکه زمان‌بر است، چیزی در حدود ۸ ماه است درگیر این پروژه هستیم. ولی حقیقتا اگر استرس‌ها و فشارهای مادی نمی‌بود ترجیح من این بود که یک‌سال روی این کار هم پژوهش شود و هم تمرین شود و در نهایت کار به اجرا برسد.
عوامل نمایش گنبد به دوش عبارتند از:
نویسنده: سجاد طهماسبی
کارگردان: پوپک عظیم‌پور
بازیگران: علی‌اصغر ثلاثی (کیا)، پریسا صبوری‌نژاد شیرازی، علی محمدی، سحر نوروزی، خاطره عیسیوند، رضا خسروی، ساناز امینی، مینا مقامی‌زاده، علیرضا عاشوری
بازی‌دهندگان عروسک: محبوبه اعرابی، علی محمدی، رضاخسروی، سحر نوروزی، ساینا سراج، خاطره عیسیوند، رقیه نیکی یار، مینا مقامی‌زاده،علیرضا عاشوری، ساناز امینی، نسیم موسوی
طراحان عروسک: نسیم یاقوتی، ستاره خرمزاده، علی رفیعی
طراح دکور: مصطفی مرادیان
نقاش: ماهور میر شکاک
طراح لباس: خاطره عیسیوند
ساخت عروسک: نسیم یاقوتی، منیر مولوی‌زاده
ساخت ماسک: رقیه نیکی‌یار
ساخت دکور و آکسسوار: گروه طراحی صحنه EGO، دستیاران: عطیه حبیبی، هانیه شجاع، آلاله امیری، سارا اعظم پناه
ساخت آکساسوار: محمدرضا ایزدی، محبوبه اعرابی
طراحی و ساخت موسیقی: حمیدرضا پاسوار
طراحان نور: حمیدرضا پاسوار ، مصطفی مرادیان
در پایان گفتنی است، علاقه‌مندان برای تماشای این نمایش می‌توانند به سایت تیوال مراجعه کنند.
پایان پیام
گفت‌وگو: علی‌اکبر مجدراد
کد خبر : 23823 ساعت خبر : 6:56 ب.ظ