عکاسی سیاه‌نمایی نیست
پایگاه خبری گلونی، احسان رأفتی: انتشار عکس‌های «زنده در گور» سعید غلامحسینی واکنش‌های متفاوتی را در بین مردم و جامعه هنری و سیاسی کشور داشت. عکس‌ها ماجرای زندگی حدود ۵۰ کارتن خواب است که شب را در گورهای آماده‌ای در گورستان بزرگ نصیرآباد باغستان در حومه شهریار به صبح می‌رسانند. انسان‌های زنده‌ای که از سرمای شب به گور‌ها پناه می‌برند شاید لااقل یک روز دیگر زنده بمانند و از سرمای هوا یخ نزنند.
بار اول نیست که عکس‌هایی از این مدل می‌بینیم. عکس‌هایی که روایتی است از زندگی واقعی انسان‌هایی که به دلایلی به اعتیاد روی آورده‌اند، از خانواده طرد شده‌اند و جایی ندارند و به اجبار به گورهای گرم پناه می‌برند و بار اول نیست عکسی گرفته می‌شود عده‌ای ناراحت می‌شوند، احساساتشان جریحه دار می‌شود، نامه می‌نویسند، اینستاگرام پر می‌کنند و آخرش هم هیچ از هیچ…
فقط می‌ماند عکاس که آخرش متهم می‌شود به سیاه نمایی. متهم می‌شود به اینکه چرا زندگی در رفاه میلیونی خیلی‌ها را نادیده گرفته است و چسبیده به این ۵۰ نفر و آخرش تکذیب می‌شود ولی این بار اتفاقی ویژه افتاد. عکس‌ها به لطف شبکه‌های اجتماعی و خبرگزاری‌ها دست به دست چرخید تا عکاس تنها نماند و کسی نتواند به سیاه نمایی متهم‌اش کند.
این بار مدیران روزنامه شهروند عالی عمل کردند، نگفتند عکس‌های اختصاصی ما است. حق ندارید به کسی بدهید و عکس‌ها به خبرگزاری‌ها و سایت‌های خبری زیادی رسید و منتشر شد تا این بار نامه به رییس جمهور کشور نوشته شود. این بار مسوولین با حقوق‌های میلیونی مواخذه شوند تا تاثیر عکس خودش را نشان دهند.
سال‌هاست عکاس‌های خبری از انتشار خیلی عکس‌ها ترس دارند. سال هاست که خیلی از عکس‌ها با یک تماس تلفنی از روی خط خبرگزاری یا سایتی خبری به راحتی حذف می‌شود. سال هاست که عکاس‌ها به دلیل گرفتن عکس‌هایی از جامعه مواخذه می‌شوند، توبیخ و اخراج می‌شوند. سال‌هاست که خیلی در‌ها به روی عکاس‌ها بسته است چون عکاس را جاسوس می‌بینند. عکاس را فضول می‌بینند و تا جایی که می‌شود سعی می‌کنند عکاس کمتر باشد.
عکاسی سیاه‌نمایی نیست
عکاس وظیفه‌اش بله قربان گفتن نیست. عکاس وظیفه‌اش نشستن در خبرگزاری منتظر آفیش‌های تکراری روزانه نیست. عکاس وظیفه‌اش قاپیدن فلان نشست خبری از همکارش برای گرفتن کارت هدیه نیست… عکاس وظیفه‌اش خیلی فرا‌تر از این حرف هاست. عکاس در برابر جامعه‌اش، در برابر مردمش و در برابر خودش مسوول است.
این روز‌ها خبرهای خوبی از عکاسی به گوش می‌رسد. عکاس می‌تواند با کمک دوستانش فردی اعدامی را جان دوباره بخشد. عکاس می‌تواند کاری کند برای شهرش ترمینالی ساخته شود.
پایان پیام
برای خواندن مطالب دیگر می‌توانید به سایت گلونی مراجعه کنید.
ویدیوهایی درباره این موضوع در آپارات گلونی ببینید.