خرید از دست‌فروش‌ها را فراموش نکنید

پایگاه خبری گلونی، آرشین ساکی: قدیم‌ترها که هنوز اوضاع اقتصادی و معیشتی به قعر زمین سقوط نکرده بود در همه شهرها بازاری بود با نام یکی از ایام هفته. معمولی‌ترینش که در بیشتر شهرها رواج داشت پنجشنبه بازار بود. در این پنجشنبه بازار (یا هر روز دیگری) تعدادی دست‌فروش در یک خیابان مشخص بساط پهن می‌کردند. مشتری‌های خودشان را هم داشتند. بازار آن‌ها مربوط به یک روز خاص از هفته و ساماندهی شده بود. هنوز هم این بازارها پابرجا هستند ولی فروشندگان آن‌ها چند برابر شده. با این شرایط اقتصادی که هرکس درصدد ارتقا اوضاع معیشتی خودش است به تعداد دست‌فروش‌ها روز به روز افزوده می‌شود. اما نه دیگر در یک مکان و زمان مشخص. بلکه در تمام ایام هفته و مکان‌های مختلف. از مترو و اتوبوس بگیرید تا کنار خیابان و پشت چراغ قرمز. دست‌فروشانی که سهم آن‌ها از اخم و عصبانیت مشتریان خیلی بیشتر از درآمدشان است. همه دیده‌ایم که اغلب با فروشندگانی که در مترو هستند چقدر بد برخورد شده. علت این برخوردهای ناشایست ما، سرسری گذشتن از کنار این موضوع است. بهتر است کمی منصف باشیم. چه کسی دوست دارد کل روز را کنار خیابان، در مترو یا اتوبوس راه برود و برای فروش کالایی که به دست دارد چانه‌زنی کند؟ من دوست دارم؟ شما دوست دارید؟

حالا، بگذارید از زاویه مثبت به این موضوع نگاه کنیم. چندبار شده کالایی که به شدت به آن نیاز داشته‌اید را در همین مترو یا اتوبوس یا حتی کنار خیابان دست فروشندگان دوره گرد ببینید؟ کالاهایی که معمولا در فهرست خرید فراموش می‌شوند یا فرصتی برای رفتن به سراغشان دست نمی‌دهد. اصلا چه کسی گفته کالای دست فروشان بی‌ارزش است؟ حتما باید جوراب نخی‌مان را از فلان مرکز خرید با قیمت چند برابر بخریم تا شان انسانی‌مان حفظ شود؟ اگر کالایی را برای رفع نیازمان می‌خواهیم پس فرقی ندارد از کجا تهیه شود. لذت خرید کردن از کودکی که به جای شهربازی در کوچه و خیابان‌ها پی مشتری می‌دود را در کدام مرکز خرید می‌توان چشید؟ چه بسا همین خرید کردن ما اوضاع زندگی شخص دیگری را یک پله بالا ببرد. روی حرفم با همه‌مان است. همه باید یاد بگیریم که خرید کردن از دست‌فروشان نه تنها بد نیست بلکه گاهی بسیار هم خوب است. یادمان باشد خرید کردن از پیرمردی که با درد پاهایش چندین ساعت در خیابان منتظر مانده، پیرزنی که با لبخند جوراب‌هایش را نشان می‌دهد، کودکی که رویاهایش را در فالی از حافظ لای دستمال جیبی پیجیده، دانشجویی که گل‌های رز را با زرورق زیبا تزیین کرده در هیچ فرهنگی ناپسند نیست.

پایان پیام