ای کاش آهوها هم پرواز می‌کردند

ای کاش آهوها هم پرواز می‌کردند

پایگاه خبری گلونی، صادق نظری:  وقتی از چند وقت پیش اعلام کردند که بر عکس پاییز که دل چرکین شده بود با ما و حتی قطره‌ای باران را هم از ما دریغ کرد، زمستان قصد جبران دارد و می‌خواهد سخاوت خود را به رخ بکشد، خوشحال شدیم و گفتیم حداقل به اندازه رفع نیاز حیوانات زبان بسته و بی گناه که به پای ما انسان‌ها سوخته‌اند، بارانی آید و ما هم بی‌بهره نباشیم از این رحمت…

دی‌ماه آمد، ولی باران نه…

 تقریباً نیمه بهمن بود که هشدارها شروع شد و از بس این هشدارها تکراری شده بود و بارانی نازل نشده بود، باز هم حس بدبینی قریب به اتفاق مردم گل کرد و نباریدن باران به شوخی گرفته شد و تا جایی پیش رفت که استمداد کارشناس دوست‌داشتنی  هواشناسی کشور از خدای محمد (ص) به یکی از پربیننده‌ترین کلیپ‌های بهمن ماه تبدیل شد…

اما… این بار خدای باران برنامه‌ای دیگر داشت…

باران در استان بوشهر و فارس شروع به باریدن کرد و شدت بارش‌ها به حدی بود که موجی از شادی را در میان مردم به راه انداخت و علی‌رغم برخی خسارت‌ها، مردم خم به ابرو نیاوردند و همچنان مسرور بودند…

ای کاش آهوها هم پرواز می‌کردند

نگرانی‌ها از وقتی شروع شد که شایعه‌هایی مبنی بر شکستن سد در استان فارس به گوش رسید و کم کم رنگ واقعیت به خود گرفت و رودخانه خروشان مُند مثل سال شصت و پنج به سوی منطقه پایین دست که منطقه زیبای حفاظت شده مُند با مساحتی بیش از سی هزار هکتار هم جز آن بود  حمله‌ور شد… خروش مُند را  فقط میانسالان و کهنسالان خاطر داشتند و در دور هم‌نشینی‌ها اطلاعاتشان از سیل شصت و پنج و عظمت آن و مقایسه با سیل نود و پنج  به رخ می‌کشیدند…

در سوی دیگر نازنین آهوان زیبای مند که به شکرانه بارش باران و فرار از گرسنگی‌های پیاپی این سال‌های خشک، به جست و خیزی صد چندان می‌پرداختند، هرگز فکر این را نمی‌کردند که شاید این آخرین بارانی باشد که بر آنها می‌بارد.

آهوانی که طبق آخرین آمار به بیش از هزار و چهارصد رأس رسیده بود حالا یا لاشه‌هایشان راهی خلیج فارس شده است و یا پشت درخت یا درختچه‌ای گیر افتاده و تعدادی هم که باقی مانده‌اند از فرط گرسنگی و سرما بی رمق شده‌اند…

هر چند که به غیرت محیط‌بانان منطقه حفاظت شده، درود می‌فرستم که با هر سختی و مشقت خودشان را در گل‌ولای باقی مانده از سیل به قسمت‌هایی از منطقه رساندند ولی در این شرایط کاری از دست آنها که از ابتدایی‌ترین امکانات بی بهره‌اند و حتی علوفه‌ای در بساط ندارند تا به آهوهای باقی مانده از سیل برسانند، بر نمی‌آید…

روی سخنم با کسانی است که در مقابل درخواست هلیکوپتر برای پایش، تغذیه و امداد احتمالی وحوش، اینگونه اظهار می‌کنند که هلی کوپتر فقط برای موارد انسانی به کار برده می‌شود ولاغیر…باید بگویم که  اولاً مگر ما پیرو مکتب امام حسن (ع) نیستیم که غذای خود را با سگ که جز حیواناتی است که نجس میدانیم، تقسیم می‌کرد و ثانیاً نیاز به هلی کوپتر بعد از سیل بود و در زمانی که تکلیف مناطق آسیب دیده و افراد مشخص بود…

و سخن دیگر اینکه  مگر سازمانی به بزرگی و اهمییت محیط زیست که هزاران تحقیق و پژوهش در آن صورت می‌گیرد و تجربه سیل تلخ شصت و پنج را نیز یدک می‌کشد نباید آمادگی مقابله با این مشکل و به حداقل رساندن تلفات را داشته باشد…

آری، حرف زدن از مند فقط برای زمانی نیست که بخواهیم لاف تعداد بالای آهوها را بزنیم و از قافله لاف زنان عقب نمانیم و در وقت مصیبت روزه سکوت بگیریم و هیچ واکنشی نداشته باشیم و کاش مسئولین محلی و ملی زودتر به هوش آیند و چاره‌ای بیندیشند.

ای کاش آهوها هم پرواز می‌کردند

هر چند که تعداد آهوان از بین رفته در این سیل تا زمانی که منطقه خشک نشود و آمارگیری نگردد، مشخص نیست و همه چیز در حد گمانه‌زنی است ولی با توجه به بازدیدهای میدانی محیط‌بانان، تعداد آهوهایی که باقی مانده‌اند کم هم نیست ولی به علت گرسنگی در تهدید جدی هستند… علوفه اولین و مهمترین نیاز این روزهای نازنین آهوان است…

این شب‌ها سر که به بالین می‌گذارم مدام خواب آهوهایی را می‌بینم که زمانی از دیدنشان به وجد می‌آمدم و اکنون……

و مدام این حرف پسرم را با خود مرور می‌کنم که در مقابل دلنگرانی‌های این روزهایم به من دلداری می‌دهد و می‌گوید: بابا شاید آهوها پرواز کرده‌اند و جایی رفته‌اند و باز می‌گردند….

و ای کاش که آهوها هم پرواز می‌کردند…

گزارش تصویری از وضعیت آهوهای مُند را ببینید:

پایان پیام

بیشتر بخوانید: فاجعه در منطقه حفاظت‌شده مُند

عضو اینستاگرام گلونی شوید و اخبار روز ایران و جهان را دنبال کنید.

برای تبلیغ در گلونی کلیک کنید.

کد خبر : 36350 ساعت خبر : 0:42 ق.ظ

لینک کوتاه مطلب : https://golvani.ir/?p=36350
اشتراک در نظرات
اطلاع از
1 دیدگاه
چیدمان
اولین نظرات آخرین نظرات
Inline Feedbacks
نمایش تمام نظرات

سلام.کاش بیدار بشیم.