گوسفندها در کارخانه‌های لرستان می‌چرخند
به گزارش پایگاه خبری گلونی محمد پورخداداد: عمر دولت یازدهم رو به پایان است و تدبیر و امید هم نتوانست کلاف سردرگم مشکلات لرستان را باز کند. چیزی که نمایان است، وضعیت کسب‌وکار، صنعت،کشاورزی و به‌طور کلی توسعه در لرستان نه‌تنها پیشرفتی نداشته است، بلکه سال به سال و دولت به دولت بیشتر به‌سمت قهقرا سقوط کرده است.
اگر توسعه کشور پس از انقلاب را از پایان جنگ ۸ ساله در نظر بگیریم، مدیریت ارشد استان در هر دولت با نگرش‌های متفاوت سیاسی و اجتماعی سکان استانداری لرستان را برعهده گرفته‌اند. باوجود تفاوت‌های اساسی در نگرش سیاسی، این استانداران همگی در سیر نزولی توسعه لرستان شریک بوده‌اند. صنایع و کارخانه‌های لرستان و به‌ویژه خرم‌آباد یکی پس دیگری در اثر ضرردهی و یا واگذاری‌های نابخردانه به نام خصوصی‌سازی نابود شدند و وعده‌های چند دولت گذشته تاکنون نتوانسته چرخ آنها را به گردش درآورد.
اما این مدیران در یک نکته مشترک هستند. این نکته مشترک هم اجرای طرح‌های عوام‌فریبانه است.
روال کار استانداران لرستان همیشه چنین بوده است که دو سال ابتدایی را با تخریب استانداران سابق و دادن وعده‌هایی در ابعاد فضایی می‌گذرانند و مدیریتشان که از نیمه گذشت به این فکر می‌افتند که یادگاری از خود به‌جا گذارند و چه جایی بهتر از مرکز استان.
جای زخم‌هایی که استانداران دولت گذشته بر تن خرم‌آباد به‌جا گذاشتند، هنوز التیام نیافته است. مدیریت کلان استان وقتی با تلاش و مهرورزی فراوان، باقی‌مانده کارخانه‌ها و صنایع لرستان را به باد فنا داد، سعی کرد که با اجرای طرح‌های غیراصولی ولی عوام‌فریبانه، تغییراتی در خرم‌آباد ایجاد کند و به این وسیله بر کم‌کاری‌های خود سرپوش بگذارد. ایجاد زیرگذرهای خرم‌آباد یکی از این پروژه‌ها بود که با اصرار عجیب استاندار وقت و مخالفت فعالان مستقل حوزه شهرسازی همراه شد. در این مبارزه البته که استاندار برنده شد و خرم‌آباد از چاله به چاهی عمیق افتاد. نه‌تنها مشکل ترافیک حل نشد بلکه با هر بارشی این زیرگذرها استخر می‌شوند و یک شهر مضحکه گانگسترهای فضای مجازی می‌شود.
گوسفندها در کارخانه‌های لرستان می‌چرخند
اما ظاهرا این دور باطل همچنان ادامه دارد و در دولت کنونی نیز برای لرستان و خرم‌آباد، در بر همان پاشنه می‌چرخد. هنوز مشکلات گذشته پابرجاست و روزی نیست که گروهی روبه‌بروی استانداری برای گرفتن مطالبات عقب‌افتاده تجمع نکنند. هنوز هم گله‌های گوسفند در بزرگترین کارخانه‌های خرم‌آباد مشغول چرا هستند. حتی پروژه‌های کوچکی مثل هتل صخره‌ای که در حال تبدیل‌شدن به یک اثر تاریخی است و قرار بود با حمایت مستقیم استانداری امسال افتتاح شود، هنوز پادرهواست. ولی معاونت عمرانی و مجموعه استانداری لرستان، همچون گذشتگان این مجموعه، در این آخر کار به دنبال ساخت پارک و بوستان و آبشار هستند. به‌سختی دریاچه‌ای چند متر بزرگ‌تر از کیو ساخته می‌شود و به هر قیمتی آن را پر از آب می‌کنند در حالی که هنوز اطراف این دریاچه پر از نخاله و مصالح است و هیچ گردشگری رغبت دیدار آن را ندارد. همه این فعالیت‌ها برای خالی نبودن عریضه است و بس. جالب اینجاست که شهرداری هم این بوستان را از افتخارات خود می‌داند و در حقیقت از این نمد کلاهی برای خود ساخته است.
بالا و پایین‌کردن آمار بیکاری هم یکی از روش‌های عوام‌فریبانه‌ی دولت‌هاست. سال گذشته استانداری لرستان و حتی مرکز آمار کشور اعلام کرد لرستان که همواره از نظر نرخ بیکاری در ۳ استان انتهایی کشور بود، در حالی که هیچ تغییر محسوسی در وضعیت استان داده نشده است، در مدت چند ماه از اعلام آمار قبلی به یکباره تا بالای جدول رشد کرده است و عنقریب به لیگ برتر صعود می‌کند!
زمان انتخابات است و مطالبه‌محوری باید سرلوحه کارهای فعالان اجتماعی و رسانه‌ای لرستان قرار گیرد. نمایندگان افکار عمومی، رسانه‌های نوشتاری و مجازی باید تملق را کنار بگذارند و واقعا آیینه تمام نمای وضعیت اسفبار لرستان نزد مسئولان باشند نه هرکدام برای گرفتن پست‌های مانند روابط عمومی ادارات و دریافت امکانات دولتی، گوی سبقت را از یکدیگر بربایند.
در غیر این‌صورت دولت‌های بعدی هم خواهند آمد و چشم و گوش ما را با عوام‌فریبی پر می‌کنند و ما می‌مانیم و گستره‌ای از عذاب و مصیبت به‌نام لرستان.
پایان پیام