طنز/وقتی مشاغل عجیب می‌شوند

پایگاه خبری گلونی، مهدیسا صفری‌خواه:

می‌گن: «جراحی از راه دور و احیا کردن طبیعت و درمانگری سال‌های پایانی عمر و مشاوره به ربات‌ها می‌تونه از شغل‌های عجیب آینده باشه.»

پس ما هم خبرنگارمون رو بین مردم هیچ‌جا فرستادیم تا نظرشون رو درباره این مشاغل عجیب بپرسیم.

وقتی به مطب دکتر «عین_جیم» می‌رسیم، می‌بینیم در نهایت ناباوری مطب خلوته و منشی هم همون اول کاری ازمون می‌پرسه که کارمون چیه وقتی می‌گیم نوبت جراحی می‌خوایم روی کاغذ آیدی آقای دکتر رو می‌نویسه و می‌گه: «این هم شماره حساب بیمارستانه، شما صد میلیون واریز می‌کنی، تو مرحله بعدی من لینک اتاق عمل رو بهتون می‌دم که جوین بشین و همونجا عمل جراحی روتون انجام می‌شه، همه سونوگرافی‌ها و عکس‌ها و آزمایش‌ها رو هم به این آیدی که زیر آیدی دکتر نوشتم بفرستید.» ظاهراً جراحی از راه‌دور اون‌قدری جا افتاده که برای هیچ‌کسی تو هیچ جا غیر از خبرنگارمون عجیب نیست، هرچند که اون طفلکی هم فکر می‌کرد منظور از جراحی از راه دور، جراحی با تجهیزات خاصه نه جراحی به زور شبکه‌های مجازی خاص!

«میم_صاد» یکی از احیا کنندگان طبیعته، می‌گه: «اوج کار ما بعد از تعطیلات اول ساله، مخصوصاً تو روز طبیعت تا همین الان ما ۲۰ هکتار جنگل رو احیا کردیم، اون‌هم با یه ترفند، اینکه برای کباب‌خوردن و قلیون کشیدن، یه سفره‌خونه و رستوران زدیم تو دل جنگل.» وقتی خبرنگارمون ازش می‌پرسه: «خب چه فرقی داره، بالاخره زغال و چوبش رو از جنگل می‌گیرین»، لوگوی خبری خبرنگارمون رو پرتاب می‌کنه و می‌گه: «اصلاً تو خبرنگار نیستی، جای تشکرته؟!»

«سین_ضاد» مشاور ربات‌ها و با حفظ سمت درمانگر سال‌های پایانی عمر می‌گه: «همین الان هم ربات‌ها حسابی خودشون رو تو دل ما باز کردن، مثلاً همین ربات چه کسی از پروفایلت دیدن کرده، یا همین ربات کی آنفالوت کرده؟ البته تمایل مردم بیشتر به استفاده از همین ربات‌هاست واسه همین ما به ربات‌ها اعتمادبه‌نفس می‌دیم و اونها رو کنترل می‌کنیم که شورش نکنن و نخوان ویژگی‌های جذابشون رو به رخ مردم بکشن چون حتماً اون‌وقت تا شغل مردم رو ازشون نگیرن، ول‌کن ماجرا نیستن.» اون درباره شغل دومش می‌گه: «برای رونق بیشتر شغل درمانگر سال‌های پایانی عمر باید سن امید به زندگی رو بالا ببری، اما این‌روزها با ترفندهای خاص به زور سکته و سرطان و تورم، شما تو همون مراحل اول گیم‌اُوِر می‌شین و نیازی به درمانگر سال‌های پایانی عمر ندارین!»

پایان پیام