فضای مجازی، چاقویی که دسته خودش را می‌برد

فضای مجازی، چاقویی که دسته خودش را می‌بُرد

پایگاه خبری گلونی، نگار فیض‌آبادی: با خواندن کلمات بازارچه، خرید و فروش نو، دست دوم و کارکرده، چه چیزی به ذهنتان می‌آید؟ فکر نمی‌کنم اولین کلمه‌ای که به ذهنتان بیاید، “حیوانات” باشند. جاندارانی که این روزها لا به لای اجناس دست دوم و کارکرده، در برخی از سایت‌ها به فروش می‌رسند. متاسفانه بعضی از سایت‌ها از فروش جزئی حیات وحش هم فراتر رفتند و سایت‌شان را به طور تخصصی با عنوان “بازارچه خرید و فروش حیوانات و پرندگان زینتی” معرفی کردند. مثل سایت بردفا که از بیشتر از ۲۰ استان، آگهی خرید و فروش حیوانات دریافت می‌کند. اتفاقاً سایت دیوار هم بنا کرده است به چیدن آجرهای حیوان فروشی روی هم. از فروش پوست روباه (که به تازگی شکار شده) گرفته تا فروش جوجه تیغی در لرستان.

اینکه اولین بار، خشت کج حیوان فروشی را چه کسی گذاشته است را نمی‌دانم ولی امان از وقتی که سود و منفعت، به زبان کسی مزه کند. آن وقت است که دیوارها دربست تا ثریا کج می‌روند. متاسفانه با بازار داغی روبرو هستیم. آنقدر داغ که حدود ۳۰۰ آگهی فروش حیوانات مختلف در سال ۹۳ در پایگاه خبری دیده بان حقوق حیوانات، بارگزاری شده است تا هشداری باشد برای مسئولان، تا به این تخلفات رسیدگی کنند. آگهی‌هایی از سنجاب‌های شیرخوار کانادایی گرفته تا پوست یوزپلنگ ایرانی. شوربختانه در آگهی فروش بعضی‌هایشان هم با تاکید درج شده: “زیر قیمت بازار”

در سال‌های اخیر فضای مجازی، مثل چشم سوم عمل کرده و مانند یک نیروی کمکی به فریاد مظلومانه طبیعت و حیات وحش رسیده است. فضای مجازی، رسانه قدرتمندی شد و بسیاری از جرائم زیست محیطی را نشان مردم و مسئولان داد. گاهی مسئولان خودشان را به موقع رساندند و گاهی هم تاخیرشان به ضرر محیط زیست تمام شده. تاخیری که اگر این روزها بیشتر شود شاهد رواج بیشتر حیوان فروشی خواهیم بود.
اگر تقاضای خریداران زیاد باشد و مسئولان مربوطه، از پلیس فتا گرفته تا سازمان حفاظت محیط زیست، هم سایت‌ها و صفحات فروش حیوانات بومی و قاچاق را رصد نکنند و کرکره‌شان را پایین نیاورند، بدون شک، سودجویان، قدرتمندانه به خرید و فروش حیوانات ادامه خواهند داد. صاحبان این سایت‌ها، بدون هیچ درنگی برای پر و پیمان کردن صفحاتشان تلاش می‌کنند. با نوشتن جمله “درج رایگان آگهی” و قرار دادن عکس‌های حیوانات، وسوسه خرید را در مشتریان ایجاد می‌کنند و بازارشان روز به روز داغ‌تر خواهد شد. تأخیر متولیان رسیدگی به تخلفات زیست محیطی در فضای مجازی، خطایی ست نابخشودنی که به قیمت جان حیات وحش ایران (چه در اندازه خرد و چه کلان) تمام خواهد شد.

فضای مجازی، چاقویی که دسته خودش را می‌بُرد
یک روی سکه فضای مجازی، ویترین پویش‌های مختلفی مثل نه به سبزه عید، نه به ماهی قرمز، و البته مهم‌ترین شان “نه به ریختن زباله” بود تا از این طریق، آگاهی مردم نسبت به حفاظت از محیط زیست افزایش پیدا کند. اما همان فضای مجازی، روی دیگری هم دارد که می‌تواند تبدیل به چاقویی شود که دسته خودش را می‌برد و این آفت وجود دارد که سایت‌ها و به ویژه تلگرام، تبدیل به تهدیدی جدی برای طبیعت و حیات وحش باشند.
ای کاش مسئولان سازمان حفاظت محیط زیست، سامانه‌ای را طراحی کنند تا کسانی که به هر دلیلی از نگهداری حیوان خانگی‌شان منصرف شده‌اند، آنها را به جای امنی بسپارند که مستقیماً زیر نظر کارشناسان باشد. چون ممکن است خریداران حیوانات خانگی، بعد از مدتی حیوان را رها کنند و مجدداً این چرخه معیوب ادامه پیدا می‌کند. هیچ تضمینی هم وجود ندارد که متقضیان، روش‌های درست نگهداری از حیوانات را اجرا کنند.
برخورد قاطعانه و سریع مسئولان مربوطه، برای پایین آوردن دیوارهای حیوان فروشی، انقدر تعیین کننده است که نشان می‌دهد یک سازمان دولتی چقدر به انجام شرح وظایفش پایبند است. آیا شرح وظایف روی کاغذ و سایت، معنادارند و یا واقعاً در عمل هم اجرا خواهند شد؟
در توضیح یکی از آگهی‌ها خواندم که یکی از فروشندگان نوشته بود: «اگر دنبال حیوان بی‌خطر و آرامی می‌گردید این لاکپشت نژاددار و اروپایی خالدار با خال‌های زرد را به شما پیشنهاد می‌کنم.» بعد از خواندن این توضیح با خودم گفتم ای کاش فضای مجازی راه‌های آرام و بی خطر بودن انسان‌ها برای طبیعت را معرفی کند و نه فروش حیوانات بی‌دفاع را.

عضو اینستاگرام گلونی شوید و اخبار روز ایران و جهان را دنبال کنید.

پایان پیام