طنز گلآقایی سخت است و دشوار.
به گزارش پایگاه خبری گلونی رضا ساکی: یازده اردیبهشت، سیزده سال از مرگ گلآقا گذشت. من طنزنویسی را کمکم از سال ۱۳۷۸ آغاز کردم و بعد از گلآقا بسیار درباره علت بسته شدنش از این و آن سوال کردم و عاقبت دلیلش را یافتم.
امسال اما به صورت عملی فهمیدم که چه طور شخص گلآقا بعد از دوم خرداد ۱۳۷۶ نتوانست و نخواست هفتهنامه گلآقا را منتشر کند.
من در طول سالهایی که طنز مطبوعاتی نوشتهام همیشه سعی کردم گلآقایی بنویسم و از سبک گلآقا در محتوا پیروی کنم. امسال و با آغاز تبلیغات ریاستجمهوری تلاش کردم روزنامهای تک صفحهای و اینترنتی به نام پرتوپلا منتشر کنم که ده نسخه از آن منتشر شد اما به همان دلیلی که گلآقا نتوانست و نخواست گلآقا منتشر شود من هم نتوانستم و پرتپلا را تعطیل کردم.
دلیل تعطیلی واضح است: در این روزگار یا باید جناحی و سیخکی بنویسی یا باید تهمت بشنوی که داری برای فلان کس تبلیغ میکنی. یعنی کسی باور نمیکند که تو داری گلآقایی مینویسی و همه را به طنز میکشی.
من در طول ده شماره پرتوپلا به همه جناحها منتسب شدم و حتا در شمارهای که همه نامزدها را به طنز کشیده بودیم باز هم متهم بودیم که لابد ریگی به کفشمان هست.
خلاصه که پرتوپلا را بیخیال شدم اما همچنان به روش گلآقاییام ادامه خواهم داد و از استادم کیومرث صابریفومنی رحمهالله علیه پیروی خواهم کرد.
پایان پیام