آقای دروازه‌بان مواظب باش

پایگاه خبری گلونی، محمد پورخداداد: علیرضا بیرانوند بی‌شک بهترین دروازه‌بان ایران است. بازی‌خوانی، آمادگی جسمانی، شروع مجددهای حرفه‌ای، واکنش و خروج‌های انفجاری‌اش، علیرضای خرم‌آبادی را از دیگر رقبای خود با فاصله زیادی جلو انداخته است. پس از سال‌ها که از خداحافظی عابدزاده گذشته است به نظر می‌رسد تیم ملی گمشده خود را یافته است.
اما بیرانوند معایبی هم دارد و تا دیر نشده باید آنها را از بین ببرد.
بیرانوند بعد از سال‌ها حضور در سطح نخست فوتبال کشور هنوز شیوه برخورد با مشکلات ورزش حرفه‌ای را نمی‌داند. البته مانند بیشتر فوتبالیست‌های کشور. ولی بیرانوند هر بازیکنی نیست. او بزرگترین استعداد فوتبال ایران است. علیرضا تا سال‌ها می‌تواند سنگربان شماره یک تیم ملی فوتبال و پرسپولیس باشد. او برای جوانان بی‌رویای هم نژاد خود نیز رویاسازی کرده است. برای خرم‌آبادی‌هایی که به او وحید امیری امید دارند.
مصاحبه بیرانوند بعد از بازی پرسپولیس و ذوب آهن نشان داد که بیرانوند باید روی سیاست گفتاری و رفتاری خود در چنین مواقعی تجدیدنظر کند. در جایی که بزرگان و قدیمی‌های پرسپولیس با حفظ خونسردی خود و در خفا اعتراض خود را نسبت به تماشاچیان و مسئولان پرسپولیس نشان دادند، علیرضا خیلی غیر حرفه‌ای، اسیر شانتاژ و تحریک یک گزارش‌گر موزی شد و در جواب سوال‌های جهت‌دار او، سخنانی گفت که حالا بعد از یک سالِ پر افتخار و به‌دست آوردن محبوبیت زیاد، طرفداران پرسپولیس را علیه خود بسیج کرده است.
بیرانوند سال گذشته در تیم برق تهران هم دچار چنین پیش‌آمدی شد و مجبور به چند ماه نیمکت‌نشینی شد. داستان این مرد شماره یک که با هزاران سختی و تلاش به این جایگاه رسیده است، با چنین بی سیاستی‌ها می‌تواند خیلی زود به پایان برسد. بیرانوند انسان صادق و البته ساده‌ای است. او باید سیاست را چاشنی کار کند تا در این دنیای بی‌رحم حرفه‌ای بتواند دوام بیاورد. بیرانوند باید از اظهارنظرهای عجولانه، حاشیه‌های فضای مجازی و مصاحبه‌های داغ پرهیز کند. بیرانوند بیشتر از یک مربی دروازه‌بانی خوب به یک مشاور حرفه‌ای در کنار خود احتیاج دارد. مشاوری که در مواقع ضروری به کمکش بیاید تا اینچنین با یک مصاحبه همه زحماتش را به باد ندهد.
اگر بیرانوند اخلاق حرفه‌ای فوتبال را بیاموزد، می‌تواند به رویاهایی که هنگام خواب، بعد از روزهای سختِ کاری و تمرین فوتبال، در زیر پله‌ باشگاه نفت می‌بافت، جامه عمل بپوشاند.

پایان پیام