با زدن عینک بزرگ به چشم کیارستمی نمی‌شوید!
با زدن عینک بزرگ به چشم کیارستمی نمی‌شوید!
فلوریان گالنبرگر کارگردان آلمانی که برای برگزاری کارگاه کارگردانی به سینما فلسطین آمده بود بهترین راه انتخاب موضوع فیلمنامه را صداقت داشتن با خود و گوش دادن به حرف دل دانست.
به گزارش پایگاه خبری گلونی، گالنبرگر با بیان اینکه داستان‌ها مرزها را رد می‌کنند و مخاطبان بسیار زیادی در جهان پیدا می‌کنند گفت: کارگردانی شبیه عاشق شدن است و همان طور که در دنیا آدم‌های زیادی وجود دارند اما شما تنها عاشق یک نفر می‌شوید،فیلمنامه‌های زیادی هم وجود دارند اما تنها یک فیلمنامه است که شما را عاشق خودش می‌کند.
با زدن عینک بزرگ به چشم کیارستمی نمی‌شوید!
این کارگردان و فیلمنامه نویس عنوان کرد: داستان خودتان را پیدا کنید، با خودتان صادق باشید و سعی نکنید شبیه تصویر غیر واقعی باشید که از خودتان ساخته‌اید. چرا که ما بیشتر به جای خلق کردن دریافت کننده هستیم و اگر نخواهیم خودمان باشیم دریچه‌های دریافتمان را می‌بندیم.
او که یکی از فیلم‌های کوتاهش در اسکار برگزیده شده گفت: هر زمان که در ساخت فیلمنامه‌ای به مشکل خوردید به خودتان زمان بدهید و به فیلمنامه‌هایتان گوش کنید و ببینید فیلمنامه به شما چه می‌گوید.
فلوریان گالنبرگر فیلمسازی را کاری بسیار سخت دانست که همه آدم‌ها به آن علاقمند هستند اما تنها عده معدودی هستند که در این رقابت تنگاتنگ می‌توانند شرکت کنند و پیروز شوند.
این کارگردان که برای فیلم «من می‌خواهم» برنده جایزه اسکار فیلم کوتاه شده، فکر کردن به موفق یا ناموفق بودن را یکی از موانع پیشرفت دانست و توضیح داد: خیلی وقت‌ها به موفق بودن و یا نبودنمان فکر می‌کنیم و این موضوع خیلی بد است چرا که قدرت خلاقانه‌مان را تحت تأثیر قرار می‌دهد.
او به موانع پیش روی خود برای ساخت فیلم اولش اشاره کرد وگفت: زمانی که به دنبال اسپانسر برای کارم می‌گشتم بسیاری به من گفتند فیلمم هیچ ارزشی ندارد، استاد دانشگاهم گفت به هیچ وجه فیلم خوبی نساختم و من در حالی که کاملاً قانع شده بودم فیلم مزخرفی ساختم ابتدا جایزه یک فستیوال کوچک را گرفتم و بعد موجی درست شد و جوایز بسیار دیگری هم فیلم گرفتم و حتی برنده جایزه اسکار در بخش فیلم کوتاه هم شدم.
او فکر نکردن به عوامل غیر قابل کنترلی که در دست خودمان نیست را موجب صرف وقت و زمان دانست و ادامه داد: ضمن اینکه کارتان را انجام می‌دهید حتماً حواستان به شکست هم باشد چون ممکن است با آن روبرو شوید و این اتفاقی است که دور از ذهن نیست.
گالنبرگر به واسطه شهرتی که پیدا کرده بود فیلم دومش را با یک بازیگر مشهور زن آلمانی ساخت و توانست به راحتی اسپانسر پیدا کند. او اعتماد صد در صد به خود را خطرناک دانست و گفت: فیلم دوم من فیلم کوتاه بود و با اینکه با یکی از بزرگترین بازیگرهای زن آلمان آن را ساختم، شکست خوردم چرا که فکر می‌کردم همه چیز را بلدم!
او اضافه کرد: ممکن است شما عینک بزرگی به چشم بزنید و شبیه کیارستمی بشوید اما اگر کار نکنید و نیاموزید هیچ وقت آدم بزرگی نمی‌شوید.
این کارگردان در پاسخ به این سؤال که «آیا هنرمند وظیفه‌ای خاص در قبال جامعه بر عهده دارد»؛ گفت: به نظر من هنرمند آمده تا موجب باز شدن راه‌هایی برای دیگران شود و اگر هنرمند واقعی باشد حتماً می‌تواند این راه را باز کند و موجب شود دیگران در مسیری تازه حرکت کنند و به همین دلیل است که در سیستم‌های دیکتاتوری با هنرمندان برخورد می‌شود.
او با بیان این مطلب که «هنر به ما نمی‌گوید چه چیزی درست و غلط است بلکه یک خط مشی را به ما نشان می‌دهد» اظهار داشت: عجیب نیست که کلی کتاب درباره ساخت فیلم هست اما هنوز تعداد زیادی فیلم بد ساخته می‌شود چرا که هنر فرای قانون و منطق‌های قابل آموختن است اما غیرمنطقی نیست!
گالنبرگر هیچ آزادی را بزرگتر از آزادی در خلاقیت ندانست و گفت: اگر یک فیلم خوب بسازید این فیلم سال‌های سال با مردم می‌ماند و ممکن است بعد زا سالها فردی را ببینید و او به شما بگوید فیلمان با ذهن و روح او چه کرده!
او این نحوه کارگردانی را که فرد می‌خواهد تنها تکنسین داشته باشد چیزی شبیه برده داری دانست و درباره روش کاری خود توضیح داد: من ترجیح می‌دهم با افرادی کار کنم که دید خودشان را در کار داشته باشند چون در این صورت دید من را هم طی کار قوی می‌کند.
او در پایان اهمیت آنچه را تولید می‌شود کمتر از پروسه‌ای که طی می‌شد دانست و گفت: هیچ وقت فراموش نکنید که همیشه از شکست بیشتر از موفقیت می‌توان یاد گرفت.
سی و پنجمین جشنواره جهانی فیلم فجر، ۸-۱ اردیبهشت ۱۳۹۶ (۲۱ تا ۲۸ آوریل ۲۰۱۷) به دبیری رضا میرکریمی در تهران برگزار می‌شود.
پایان پیام
کد خبر : 41688 ساعت خبر : 3:15 ب.ظ