شرایط انتخابات ریاست جمهوری از دیدگاه روانشناسی

شرایط انتخابات ریاست جمهوری از دیدگاه روانشناسی

پایگاه خبری گلونی، نگار فیض‌آبادی (کارشناس ارشد روانشناسی بالینی): یکی از نیازهای مشترک میان همه ما انسان‌ها «نیاز به توجه و دیده شدن» است. نیازی که ملیت، نژاد و جنسیت نمی‌شناسد. تا اینجا همگی با هم مشترک هستیم. اما تفاوت در شیوه برآورده کردن نیازهاست. همین جاست که افراد، منحصر‌به‌فرد می‌شوند. در روزهای نام‌نویسی کاندیداتوری انتخابات، شاهد طیف وسیعی از مردم بودیم که خودشان را به صف‌های طولانی ثبت‌نام رساندند. هر کسی با هر وضعیتی چه در نوع لباس، شعار و یا موارد دیگر، به خودش اجازه داد تا در صحنه نام‌نویسی انتخابات حضور پیدا کند. اینکه هر کسی دقیقا به چه دلیلی، نام خودش را نوشت و لیست اسامی را طولانی تر کرد، نیاز به بررسی بیشتری دارد. شاید لازم باشد در چنین شرایطی، تحلیلگران علوم اجتماعی، در موقعیت حاضر باشند و از افراد به عنوان یک نمونه آماری مشخص، درباره انگیزه اصلی‌شان برای ثبت نام بپرسند.

اما یکی از انگیزه‌هایی که بیشتر از بقیه، خودنمایی می‌کند و پررنگ‌تر است، میل برخی از افراد به شهرت و دیده شدن است. نیازی که متاسفانه، به طور صحیح و سالمی، به آن پاسخ داده نمی شود. حتی با وجود خلا چشمگیری که در زمینه قوانین ثبت‌نام انتخابات ریاست جمهوری وجود دارد، باز هم نمی‌شود از این پرسش، صرف نظر کرد که به چه دلیلی خودتان را شایسته ثبت نام دانستید؟
عده‌ای معتقدند افراد برای اعتراض به وضعیت موجود، دست کودک چند ساله‌شان را گرفتند و به ستاد ثبت‌نام بردند. گویا می‌خواستند از پیامی پنهان، رونمایی کنند. حتی با وجود این مساله، این سوال پیش می‌آید که دیگر چه راه‌هایی برای مطالبه حقوق شهروندی‌تان سراغ دارید؟ آیا در طول این چند سال ما توانسته‌ایم در حد یک شهروند، “مسئولانه” رفتار کنیم؟

در کنار داوطلبان، خبرنگارانی هم حضور داشتند که با انتشار عکس از کسانی که با لباس‌های عجیب و غریب برای ثبت‌نام آمده بودند، کمک کردند تا مهم‌ترین رخداد یک کشور، وضعیتی کمیک به خودش بگیرد. به نظر می‌رسد برخی از خبرنگاران هم نیاز طبیعی”جستجوگری” شان را به طور ناسالمی مرتفع کردند. درست است که خبرنگاران، نقش مهمی در پوشش دادن خبرهای مهم کشور ایفا می‌کنند و لازم است به موقع، اخبار را به دست مردم برسانند اما آیا انعکاس این حجم از تصاویر مضحک در فضای رسانه لازم بود؟

شرایط انتخابات ریاست جمهوری از دیدگاه روانشناسی

دسته سوم، که می‌توان از آنها به عنوان مهم ترین افراد نام برد، قانونگذارانی هستند که نتوانستند به موقع و درست تصمیم بگیرند. متاسفانه مسئولان فراموش کردند که قوانینی که تحت عنوان شرایط ثبت‌نام کاندیداتوری در انتخابات ریاست جمهوری، وضع شده، ناقص است. بنابراین ما در نهایت شاهد وضعیتی بودیم که همگی‌تان به خوبی می دانید. در پایان ماجرا، انرژی، زمان و هزار و یک چیز ارزشمند دیگر از کشور ما کسر شد. نیاز به قدرت، میلی ست کاملا بهنجار و طبیعی. اما آیا مدیران کشور توانستند قدرت را با عقلانیت، همراه کنند؟
همه ما نیاز به امنیت و آرامش داریم. با دیدن شرایط ثبت نام انتخابات ریاست جمهوری، این سوال برای مردم ایجاد می‌شود که آیا قوانین ما، برای ایجاد امنیت و آرامش در جامعه، آنقدری که باید، محکم و بهنجار هستند؟

به نظر می‌رسد جامعه ما بیش از آنکه به افراد با هوش نیاز داشته باشد، به افراد خردمند نیاز دارد. کشور ما به کسانی احتیاج دارد که از دوران کودکی یاد گرفته باشند چطور نیازهای طبیعی‌شان را ارضا کنند. میل به دیده شدن، جستجوگری و قدرت، همگی طبیعی هستند اما اینکه افراد آگاه باشند چطور و از طریق چه راه‌هایی نیازهایشان را برطرف کنند نیاز به آموزش و تمرین دارد. شاید چنین اتفاقاتی، فرصت خوبی باشند برای اینکه یادمان بیاید بهتر است از زمان کودکی، فرزندان‌مان را طوری تربیت کنیم که در هر جایگاهی که قرار گرفتند، چه به عنوان شهروند، خبرنگار و یا در هر جایگاه دیگری از جمله مسند ریاست؛ به عنوان مدیرانی که بر صندلی قدرت، تکیه می زنند بتوانند “مسئولانه، بهنجار و خردمندانه” عمل کنند و قادر باشند از راه های جامعه پسند و بهنجاری، حقوق خودشان را مطالبه کنند و یا قوانین درستی وضع کنند.
بهتر است برای یک بار هم که شده به جای این پرسش، که چه ایرانی را برای فرزندان‌مان باقی خواهیم گذاشت از خودمان بپرسیم ما چه فرزندانی را برای سرزمین‌مان باقی خواهیم گذاشت؟ فرزندانی که تا چشم بر هم بزنیم، صاحب قدرت خواهند شد و در روزگاری که دور و دیر نیست، بر خودمان حکومت خواهند کرد.

پایان پیام