پایگاه خبری گلونی، محمد پورخداداد: از عجایب روزگار ما، تصویب قوانینی است برای اجرا نشدن. خشکسالی‌های گسترده و کاهش بارش‌ها وزارت جهاد کشاورزی را بر آن داشت که در سال ۹۳ کاشت برنج در سراسر کشور به جز گیلان و مازندران را ممنوع اعلام کند. نه تنها این بخشنامه هیچ‌گاه عملی نشد و بلکه حالا شاهدیم که در هرگوشه‌ای از کشور که مختصر آبی هست، شالیزاری ظاهر شده است.
در استان لرستان نیز با وجود کمبود آب و کاهش بارندگی برنج‌کاری همچنان ادامه دارد و هرساله بر میزان آن هم افزوده می‌شود.
باید پرسید وزارت کشاورزی و سازمان محیط زیست منتظر چه هستند که این بخشنامه را اجرایی نمی‌کنند؟ آیا فاجعه خشک‌شدن کشکان در سال‌های گذشته و نمونه‌های دیگر، آنها را از خواب بیدار نکرده است؟
کشت برنج در روستاهای دورافتاده شاید بهانه خوبی برای رسیدگی نکردن مسئولان باشد، اما وقتی در کنار جاده اصلی خرم‌آباد به الشتر برنج‌کاری می‌شود و جهاد کشاورزی و محیط زیست هیچ واکنشی ندارند، نشان از این دارد که در این دیار حرف تا عمل فرسنگ‌ها با هم فاصله دارند.
در هیچ کجای دنیا، برنج در مناطقی، با بارش کمتر از ۸۰۰ میلیمتر کشت نمی‌شود و لرستان با وجود اینکه یکی از استان‌های پربارش کشور است، اما باز هم از این استاندارد جهانی فاصله فراوانی دارد.
وقت آن رسیده است که وزارت کشاورزی از این بی‌عملی خارج شود و کشت جایگزینی برای برنج‌کاران در نظر بگیرد.
پایان پیام
کد خبر : 43650 ساعت خبر : 12:36 ب.ظ