بنی‌ صدر، روحانی و باقی‌ قضایا

بعدها بنی صدر شد یکی از پرسش‌های جدی زندگی من. مردی که محبوبیتی کم نظیر داشت. خوش پوش بود و خوش سخن. جوانان مومن و انقلابی برایش سر و دست می‌شکستند. در خانه ما همواره بین پدر من که از روز اول از بنی صدر خوشش نمی آمد و بسیاری از جوانان فامیل بر سر او بحث‌های جدی در می‌گرفت. خیلی نمی فهمیدم دعوا بر سر چی است اما چنان پر شور و حرارت سخن می گفتند که خاطره آن همه شور و غوغا هیچ گاه از ذهن و ضمیرم بیرون نمی‌رود.

بعدها خیلی سعی کردم بفهمم بنی صدر که بود و چه کرد که آن همه محبوبیتش با یک فرمان کوتاه تبدیل به باد هوا شد و یک شبه از بنی صدر صد در صد به بنی صدر خائن بدل شد. هرچه دستم رسید خواندم. از کتاب های خود بنی صدر تا چیزهایی که دیگران درباره او نوشته اند. کتاب خاطراتش را که در خارج از کشور منتشر شده از یک کتابفروش کنار خیابان خریدم. از هرکس که دستم می‌رسید پرسیدم.

به خاطرات خیلی‌ها مراجعه کردم. خیلی چیزها هم دستگیرم شد. البته بعضی از آن خیلی چیزها را نمی‌شود به راحتی بیان کرد اما در مجموع اطلاعاتی که از آن دوران به دست آوردم اطلاعات خوب و مفیدی بود. با این حال چون سن و سالم قد نمی‌داد در دل حادثه باشم هنوز هم پازلی که در ذهن دارم تکمیل نیست.

بنی‌ صدر، روحانی و باقی‌ قضایا

این روزها با خودم فکر می‌کنم نسل جدیدی که از راه رسیده و سال‌ها بعد از دوران بنی صدر به دنیا آمده و برخلاف من همان چهار کتاب را هم نخوانده اگر بشنود عده‌ای در خیابان خطاب به آقای روحانی فریاد می‌زنند: «بنی صدر روحانی پیوندتان مبارک» پیش خودش چه تصویری از بنی صدر خواهد داشت؟ و مهم‌تر از همه چه تصوری از مخالفان بنی صدر خواهد داشت؟ رئیس جمهور قانونی و مستقر این مملکت در راهپیمایی روز قدس و در حالی که برای اعلام انزجار از رژیم صهیونیستی به خیابان آمده به بنی صدر بودن متهم می‌شود. چرا؟

علتش را باید در دیگر شعارها جستجو کرد: مرگ بر آخوند آمریکایی. یعنی بنی صدر هم آمریکایی بوده؟ یعنی چه کار می‌کرده؟ یعنی او هم وزیر خارجه‌ای زیرک و شریف و به تعبیر رهبر انقلاب مورد اعتماد و مومن داشته که با آمریکایی‌ها بر سر منافع ملی مذاکره می‌کرده؟ اگر این طور بوده که خیلی خوب بوده. مگر مردم ظریف را دوست نمی دارند و به او احترام نمی‌گذارند؟ پس نکند بنی صدر هم محبوب و کابینه‌اش هم محبوب مردم بوده و همین محبوبیت کار دستش داده؟ شعارهای دیگر هم هست: مرگ بر سازشکار. خب، پس بنی صدر هم سازشکار بوده. با چه کسی سر سازش داشته؟ یعنی مثل آقای روحانی بوده؟

اگر سازشکار بودن بدین معناست که با کسی سر جنگ نداشت و آرامش و ثبات را برای این کشور می‌خواست و بی خود و بی جهت با شعارهای بی پایه و اساس برای این مملکت هزینه‌های سنگین نمی‌تراشید پس عجب آدم خوبی بوده و ما خبر نداشتیم. می‌شود بازهم ادامه داد اما فکر می‌کنم همین چندکلمه کافی است تا اگر اراده ای برای فهم مطلب وجود دارد دوستان خودارزشی پندار بفهمند که بازهم دارند نعل وارونه می زنند. پروژه بنی صدر سازی روحانی ایده هرکسی که بوده از دو حال خارج نیست: یا طرف- هر که هست- نفوذی است و خواب های بدی برای فردای این سرزمین دیده و یا این که طرف- بازهم هر که هست- رسما مشاعرش دچار مشکل جدی است و با این مشورت‌هایی که به دوستان می‌دهد به زودی تتمه حیثیت جماعت خودارزشی پندار را بر باد خواهد داد.

بنی‌ صدر، روحانی و باقی‌ قضایا

بنی صدر هرکه بود و هرچه بود تصویر درستی از مردم و فضایی که در آن می‌زیست نداشت. به تعبیر اغلب منتقدانش دچار کیش شخصیت بود، این را حتی از روی خاطراتش نیز می‌شود فهمید. قیاس آقای روحانی با آقای بنی صدر از اساس اشتباه است و نه تنها شخصیت جناب روحانی را فرو نمی‌کاهد که به ترمیم چهره بنی صدر می‌انجامد. اگر مقصود و مراد دوستان چنین است البته مشکلی نیست. برای همه آن ها آرزوی توفیق روزافزون دارم!

عضو اینستاگرام گلونی شوید و اخبار روز ایران و جهان را دنبال کنید.

پایان پیام

منبع: خبرآنلاین