چرا توهین به حضرت حافظ و مولانا؟

چرا توهین به حضرت حافظ و مولانا؟

تحجر و تنگ‌نظری البته پیشینه و تاریخی به قدمت عمر انسان دارد و به دلایلی در حوزه‌های علمیه و فضای دینی ظرفیت و خطر رشد تحجر و خودپسندی و تکفیر و تفسیق بیشتر است.

به گزارش پایگاه خبری گلونی، حجت‌‌الاسلام محمدرضا زائری با این مقدمه در «خبرآنلاین» نوشت: پیش‌تر چنین تفکراتی در محیط داخل حوزه‌ها محدود می‌ماند و گاه در ناله‌های دردمندانه بزرگانی چون امام امت به زبان و قلم می‌آمد و اندکی از آن درد و داغ به چشم و گوش دیگران می‌رسید.

امروزه اما گسترش رسانه‌ها و ظرفیت‌های جدید ارتباطی باعث شده تا نشانه‌ها و مظاهر این تفکر خطرناک به سرعت در معرض دید و قضاوت دیگران قرار گیرد و به نام کلیت دین و همه دینداران ثبت شود.

چرا توهین به حضرت حافظ و مولانا؟

سخنان و نوشته‌های برخی از روحانیان و حوزویان درباره شخصیت‌های ادبی و فرهنگی بزرگ ایران اسلامی مانند حضرت حافظ و جناب مولوی که طی ماه‌های گذشته در فضای مجازی منتشر شد از این دست است.

کسانی که با تنگ‌نظری و کج‌فهمی خود با عبارات ناپسند به شخصیت‌های بزرگ چنین توهین‌هایی می‌کنند حتى اگر سوءنیت هم نداشته باشند از جامعه و مخاطبان خود هیچ خبر ندارند.

اینان نمی‌فهمند که اگر مردم دیوان حافظ را نخوانند به جای آن رساله توضیح‌المسائل در دست نخواهند گرفت! بلکه باید آرزو کنند که مردم متون ادبی بخوانند!

اینجا و امروز مرز بی‌دینی و جدایی از فرهنگ وطنی است و اتفاقا میراث گرانقدری که در آثار نظامی و جامی و مولوی و صائب به جای مانده آخرین دیوارهای قلعه فرهنگ ملی و دینی و آخرین قلعه‌های لب مرز ماست.

نباید تصور کرد که اگر مخاطب ما امروز مثلا اشعار سعدی و مولوی را در موسیقی شجریان و ناظری مصرف نکند به سراغ آثار مطلوب ما خواهد رفت! (کافی است به آمار مطالعه کتاب‌های مربوط به شیطان در مدارس دخترانه تهران و میزان مصرف موسیقی‌های‌ شیطان‌پرست‌ها و سریال‌ها و فیلم‌هایی با موضوع خودکشی بنگریم و گزارش‌های دقیق مشاوران تربیتی و روانشناسان از شیوع افسردگی و مشکلات حاد روانی بین نوجوانان را مرور کنیم) گذشته از آنکه چکیده و عصاره معارف دینی قرآنی و حدیثی ما در آثار ادبی گرانقدری چون گلستان و بوستان سعدی عرضه شده و برخی بزرگان این آثار را آیینه تمام‌نمای دستورات اخلاقی و معارف دینی می‌دانند.

در این زمینه بزرگ‌ترین خدمت را امثال مرحوم مهدی آذریزدی کرده‌اند که آن میراث ارزشمند کهن را به زبان و دریافت نسل جدید نزدیک ساختند و با سر و شکلی تازه عرضه نمودند.

نه تنها در آثار بزرگانی چون مولوی که مثنوی‌اش را تفسیر منظوم قرآن کریم می‌خوانند و سعدی که آثارش را نظم روایات اخلاقی می‌شمارند و حافظ که او را لسان الغیب می‌نامند بلکه حتى در اشعار معاصرین مانند مرحومه پروین اعتصامی جلوه‌هایی درخشان از بازگردان روایات و احادیث پیامبر اکرم و خاندان مطهر ایشان دیده می‌شود.

کسانی که به شخصیت‌های بزرگ فرهنگ ملی و دینی توهین می‌کنند پیش از هر چیزی عدم آشنایی خود با این میراث گرانقدر را نشان می‌دهند و ناآگاهی خود را فریاد می‌زنند!

عضو اینستاگرام گلونی شوید و اخبار روز ایران و جهان را دنبال کنید.

پایان پیام

کنبه: ایسنا

کد خبر : 46259 ساعت خبر : 0:18 ق.ظ

لینک کوتاه مطلب : https://golvani.ir/?p=46259
اشتراک در نظرات
اطلاع از
0 Comments
Inline Feedbacks
نمایش تمام نظرات