پایگاه خبری گلونی، مهدیسا صفری‌خواه: یک شرکت خودروسازی مشغول ساخت خودروی خودران الکتریکی است که برای طرح خودروی اشتراکی در شهرها استفاده خواهد شد. این خودرو مسافران را برحسب علایق مشترک با یکدیگر انتخاب می‌کند. مسافران می‌توانند همسفران خود را براساس علایق مشترک انتخاب کنند. جالب آنکه خودرو حتی موضوعاتی برای گفتگو میان مسافران پیشنهاد می‌کند.
همه ما تجربه‌هایی از سوار شدن تو همچین خودروهایی رو داشتیم. حالا ممکنه پیشنهاد بحث به‌جای ارائه شدن از طرف خود ماشین به‌طور مستقیم از طرف راننده‌اش ارائه بشه. فقط مشکلمون با فرجام ناخوش این بحث‌هاست؛ یعنی اگر با علایق مشترک با بقیه مسافرها هم سوار این ماشین‌ها بشیم، آخر ایستگاه با دلخوری و فک آویزون و یه بغض سنگین ازش خارج می‌شیم. اصلاً ما استاد بحث‌ها نافرجام هستیم. تو یه ربع می‌خوایم سرنوشت خودمون و دنیا رو عوض کنیم و تو همه حوزه‌های غیر تخصصی‌مون هم نظر ارائه بدیم، تازه وقتی هم کسی باهامون مخالفت کنه حسابی دلخور می‌شیم، پول خرد هم که نداشته باشه دلخوری‌مون به مراتب بیشتر می‌شه. مورد داشتیم سوار ماشین شده با بحث چالش‌های روبروی اقتصاد در کشور روبرو شده و دو ایستگاه پایین‌تر با کل مسافرها بحش شده و از ماشین پیاده شده و ماشین جدیدی که گرفته با ادامه موضوع همون چالش‌ها در دوران معاصر به بحث ادامه داده.
می‌خوام بگم راننده‌های ما این‌قدر هدفمند حواسشون به همه جنبه‌های رشد اقتصادی و فرهنگی و هنری هست و سعی می‌کنن اوقات فراغت خوبی رو هم برای مسافران فراهم کنن این‌جوری که اگر از بحث‌های ارائه شده استقبال کافی به‌عمل نیومد، می‌زنن تو کار استندآپ کمدی یعنی یه بحث تراژدی رو شیفت می‌دن به سمت کمدی اون‌هم با مهارت خاص خودشون و در آخر هم وقتی ده تومن به‌عنوان کرایه بهشون می‌دی ارزش افزوده و مالیات و استهلاک کمدین رو هم ازش کم می‌کنن و ۵۵۰ تومن برای یه مسیر ۱۰ دقیقه‌ای ازت می‌گیرن، اون‌وقت اگر این راننده‌های آنالوگ رو دیجیتال کنی این تغییر حوزه حتماً باعث می‌شه کل مادربُرد سیست عاملشون بسوزه و از دور خارج بشه.
پایان پیام
