لذت می‌بریم اما متنفریم

لذت می‌بریم اما متنفریم

پایگاه خبری گلونی، علیرضا لبش: ما می‌خواهیم در عرض دو سال مدرک دکترا بگیریم، در عرض دو ماه زبان انگیسی بیاموزیم، در عرض دو هفته لاغر شویم، در عرض دو روز فیلمساز و خواننده شویم و در عرض دو ساعت یک رمان بخوانیم. به خاطر همین عجله، کلاسها و موسساتی به راه می‌افتند که تنها با این گونه تبلیغات جیب ما را خالی می‌کنند و به ریش‌مان که داشتنش این روزها مد روز است، می‌خندند.

ما عادت داریم در هر جمعی حرف بزنیم و برای خودنمایی سوال بپرسیم. گاهی هم نامه می‌نویسیم. از رییس اداره قند و شکر محله تا رییس جمهور آمریکا از نامه پراکنی ما در امان نیستند. مهم نیست که ما درباره چه چیزی حرف می‌زنیم و یا سوالمان کلا سوال است یا جواب. یا نامه‌مان را کسی می‌خواند و به قوزک پایش حساب می‌کند یا نه. ما دوست داریم، خودمان را به دیگران نشان دهیم. به قول شاعر محبوب و مردمی که می‌فرمایند: اومد لب بوم قالیچه تکون داد/ قالیچه‌اش خاک نداشت، خودشو نشون داد. ما قالیچه‌هامان خاک ندارد و فقط قصدمان از تکاندنش، نمایاندن خودمان است.

لذت می‌بریم اما متنفریم

ما برای رشد ورزش‌مان کلی پول می‌دهیم و مربی خارجی استخدام می‌کنیم و انتظار داریم مربی‌های خارجی، نظم و آدابی که در فرهنگشان نهادینه شده به تیمها انتقال دهند و ما بازیکنان با دیسیپلین و در حد کلاس بین المللی پیدا کنیم اما قضیه برعکس می‌شود، مربی خارجی تحت تاثیر فرهنگ قوی و تاثیرگذار ما قرار می‌گیرد و دعوا و زد و بند را در ورزش یاد می‌گیرد، جوری که در چاچول بازی دست بقیه را از پشت می‌بندد و برای مربیان داخلی کلاس حقه‌بازی و هوچی گری می‌گذارد.

ما اعتقاد داریم که قلیان بیست برابر سیگار ضرر دارد و سیگار هم بیست برابر از قلیان مضرتر است و هوای آلوده شهرمان هم بیست برابر از هر دوتای اینها ضررش بیشتر است اما هر روز یک پاکت سیگار می‌کشیم و دو وعده در روز قلیان دود می‌کنیم و بیست و چهار ساعت در هوای آلوده نفس می‌کشیم. ما از سیگار و قلیان و هوای آلوده لذت می بریم اما از هر سه اینها متنفریم.
در کل ما خیلی باحالیم خیلی.

عضو اینستاگرام گلونی شوید و اخبار روز ایران و جهان را دنبال کنید.

پایان پیام