ما دروغگوها را دوست داریم

پایگاه خبری گلونی، علی‌رضا لبش: ما از دروغ متنفریم و دروغگوها را هیچوقت نمی‌بخشیم اما به آنها احترام می‌گذاریم و به آنها می‌گوییم: زرنگ.

ما  کلی پول می‌دهیم و کفش و لباس نو می‌خریم و بعد آنها را کمی کثیف و پاره می‌کنیم تا کسی خیال نکند که ما آنقدر ندید بدید هستیم که لباس نو را تا خریده‌ایم، پوشیده‌ایم تا جلوی دیگران فخرفروشی کنیم. ما کلی پول می‌دهیم و ماشین مدل بالا می‌خریم و یک ماشین اسقاطی هم کنار آن داریم که با یکی به میهمانی می‌رویم و با دیگری به اداره تا کسی شک نکند یا چشممان نزنند.

ما  در طول سال دعا می‌کنیم که برف و باران بیاید و از خشکسالی نجات پیدا کنیم، وقتی که برف و باران می‌آید، سیل راه می‌افتد و یا راه‌ها را بند می‌آورد به برف و باران بد و بیراه می‌گوییم و به این نتیجه می‌رسیم که همان خشکسالی بهتر است و ضررش هم کمتر است.

ما با یک زبان با هم حرف می‌زنیم، با یک زبان دیگر در رسانه‌ها و ادارات و کتاب‌های‌مان با ما حرف می‌زنند و با یک زبان دیگرتر در فضای مجازی به همدیگر فحش می‌دهیم.

ما در جمع‌هایمان و در رسانه‌ها از فضای مجازی انتقاد می‌کنیم و آن را مخل آسایش جامعه و خانواده می‌دانیم و بقیه را به خواندن کتاب و بالابردن سطح مطالعه تشویق می‌کنیم اما در خلوت بیشتر وقت‌مان در فضای مجازی می‌گذرد و همیشه روی گوشی‌هایمان خیمه زده‌ایم. ما عاشق گوشی‌های تلفن همراهمان هستیم که از آنها متنفریم.

ما به تئاتر و سینما و سایر فعالیت‌های فرهنگی علاقه وافر داریم و در موردشان مدت‌ها حرف می‌زنیم اما حاضر نیستیم برای تماشای تئاتر و سینما پول خرج کنیم و می‌گوییم گران است اما از فست‌فود متنفریم و به راحتی برای خریدش دست به جیب می‌شویم.

ما به داشتن فرهنگ و تمدن باستانی افتخار می‌کنیم و با میراث فرهنگی‌مان در جهان فخر می‌فروشیم اما وقتی یک دقیقه از ما غافل می‌شوند روی میراث فرهنگی اسم خودمان را حک می‌کنیم تا نام‌مان با میراث فرهنگی ماندگار شود.

ما به شاعران و نقاشان‌مان حرمت می‌گذاریم و هر جا آنها را می‌بینیم با احترام می‌گوییم: اگر راست می‌گویی که شاعری، یک شعر درباره من بگو. یا اگر راست می‌گویی نقاشی، عکس مرا بکش تا ببینم.

پایان پیام