معمولی‌ها و الگوی شکست
پایگاه خبری گلونی، مهدیسا صفری‌خواه: وقتی زمین می‌خوریم، ایستادن روی پاهای خودمان سخت‌ترین کار دنیاست. آدم‌های موفق در این شرایط الگوی بومی خودشان را دارند. آنها دوره کردن خودشان را بلدند، زیر اشتباهاتشان خط قرمز می‌کشند و نقاط قوت رفتارهایشان را به‌روز رسانی می‌کنند.
معمولی‌ها و الگوی شکست
معمولی‌ها بلند شدن برای دوباره شروع کردن را به تعویق می‌اندازند. آنها بهانه‌های مالی، نداشتن ژن خوب و فسادهای اداری را بهانه می‌کنند برای اینکه از خود واقعی‌شان طفره بروند. معمولی‌ها هدف را نمی‌بینند یا اینکه وضوح آن را احساس نمی‌کنند. آنها اهداف چرخشی دارند و روی یک هدف پایه زوم نمی‌کنند. برای همین هنوز زیرساخت‌های موفقیتشان فراهم نشده، می‌روند سراغ نسخه پشتیبان دوم. فکر می‌کنند شاید با این ترفند قوی‌تر به نظر برسند اما نتیجه روی کاغذ هم مشخص است. آنها شکست می‌خورند و ریسک پذیری بالا را پاشنه آشیل موفقیتشان می‌دانند. واقعیت این است که آنها حتی ریسک کردن را هم بلد نیستند، آداب آن و خطاهای محرز را در نظر نمی‌گیرند. ریسک کردن برای آنها هرگز نتیجه‌ای جز شکست نخواهد داشت.
معمولی‌ها حواسشان به خود واقعی‌شان نیست، وقتی ۳۰ قدم از نقطه شروع فاصله می‌گیرند خودشان را گم می‌کنند. معمولی بودن آسان است، چون برای معمولی بودن لازم نیست، خلاق باشید و خودتان را دوره کنید. برای معمولی بودن باید کاسه کوزه‌ها را بشکنید گردن جامعه و شرایط اقتصادی و زیرساخت‌ها و تا می‌توانید خودتان را تبرئه کنید. معمولی‌ها شاخص رشد ثابتی دارند، آنها برای خیلی موفق شدن به‌دنیا نیامدند، آنها نمی‌خواهند تغییر کنند.
تغییر آنها را می‌ترساند، شرایط را بر هم می‌زند و تصویر مخدوش از خودشان را به ذهن خسته‌شان مخابره می‌کند. معمولی بودن مثل کارکردن با ویندوز ایکس پی در سال ۲۰۱۷ است، همانقدر انطباق‌ناپذیر با شرایط روز جامعه اما برای موفق شدن باید یک معمولی آماده تغییر باشید. از دام اولین مشخصه معمولی‌ها رها شوید، فحش دادن به زمین و زمان بعد از شکست خوردن را تمام کنید و دستتان را روی زانوهایتان بگذارید و بلند شوید.
عضو اینستاگرام گلونی شوید و اخبار روز ایران و جهان را دنبال کنید.
پایان پیام
