مهرماه گرم و کم‌باران در راه است
پایگاه خبری گلونی، نگار فیض‌آبادی: مجید حبیبی نوخندان، رئیس پژوهشکده اقلیم‌شناسی ضمن پیش‌بینی وضعیت دمایی در ماه‌های آینده اظهار کرد: «در مهرماه ۹۶، میانگین دما تا ۱.۵ درجه بیش‌ازحد نرمال پیش‌بینی می‌شود. همچنین در ماه‌های آبان و آذر پهنه افزایش دما در کشور گسترده می‌شود و بیشترین آن در نیمه شمالی و غربی رخ می‌دهد. در برخی نواحی نیز احتمال افزایش دما تا بیش از ۲ درجه وجود دارد». افزایش دما در نقاط مختلف کشور نشان می‌دهد ایران، میزبان بارش کمتری است. بارش کمتر و گرم شدن هوا، زنگ هشداری ست برای اینکه تغییر اقلیم را جدی بگیریم.
مهرماه گرم و کم‌باران در راه است
اگر این اصطلاح علمی به گوش کسی نخورده و یا صحبتی از آن در رسانه‌ها به میان نمی‌آید، معلوم است که هنوز آن را جدی نگرفته‌ایم. کسانی که با افسانه «ما خوبیم»، «خدا نگهدارِ این مملکت است» و باورهای مشابه دیگر، فکر می‌کنند تمام اتفاقات تلخ زیست‌محیطی، گریبان‌گیر جوامع غربی است و ایران، هرگز روزهای سخت را تجربه نمی‌کند، لازم است بیدار شوند. این خواب طولانی‌مدت، دردی را علاج نمی‌کند. ما با یک واقعیت کتمان‌نشدنی مواجهیم. اینکه ما با تمام ادعایمان بدهکار طبیعت هستیم. بارش‌های جوی در ایران، یک‌سوم میانگین جهانی، میزان تبخیر سه برابر و مصر آب ایرانیان، دو برابر متوسط جهانی است. این آمارها که ناسازگاری عجیبی با هم دارند نشان می‌دهد که دخلمان با خرجمان ساز مخالف می زند و همین خرج‌های دست و دلبازانه، بالاخره دلخمان را خواهد آورد.
در فصل پاییز باید منتظر روزهای گرم‌تر از نرمال باشیم، باران و برف کمتری ببینیم اما بااین‌حال باز هم بیشتر مصرف کنیم. روزهای پربرکت برفی و بارانی، گیره شده به خاطرات نسل‌های قبل از ما. نسل مادربزرگ‌هایمان که از بارش چند متری برف برایمان تعریف می‌کردند اما بچه‌های دبستانی، محروم‌اند از تماشای پاییز بارانی و زمستان برفی. با رسیدن فصل پاییز و زمستان، غول آلودگی هوا بر آسمان شهر تکیه می‌زند و سایه سنگینش می‌شود مسبب سختی روزهای گروه‌های سنی حساس. کهنسالان، بیماران و کودکان در طول فصول سرد سال، بیش از همه قربانی پدیده وارونگی هوا می‌شوند.
سال‌هاست که دوره تعطیلی مدارس به خاطر بارش برف، به سرآمده. مدت‌هاست درِ مدرسه‌ها در روزهای آلوده، به روی بچه‌ها بسته می‌شود. ای‌کاش کلیشه برعکسی وجود داشت تا به‌جای اینکه مدارس به دلیل آلودگی هوا تعطیل شوند، کارخانه‌های آلاینده تعطیل می‌شدند. همان کارخانه‌هایی که شب‌ها، وقتی مسئولان در خوابشان هفت پادشاه را می‌بینند، شروع به فعالیت می‌کنند و یا با پرداخت رشوه، پرونده‌های سیاهشان را از زیر دست قاضی خارج می‌کنند.
کاش کلیشه برعکسی وجود داشت تا مسئولان بیدار باشند و مردم، آسوده بخوابند. باید از خودمان بپرسیم درحالی‌که آسمان، برای ایران خواب جدیدی مثل باریدن کمتر را دیده است، خواب خوش‌تری خواهیم داشت یا باز هم با عباراتی نظیر ان‌شاءالله درست می‌شود، خدا بزرگ است و… روزگار را سپری می‌کنیم و حاضر نیستیم کمی درست‌تر مصرف کنیم و هوای محیط‌زیست را داشته باشیم.
پایان پیام
