رستمی‌نژاد تافته جدابافته شورای شهر خرم‌آباد

پایگاه خبری گلونی، محمد پورخداداد: پیش‌بینی‌ها درست از آب درآمده است و اعضای جدید شورای شهر خرم‌آباد، سعی دارند ولی‌الله رستمی‌نژاد که با رای خیره‌کننده‌ا‌ی به شورای شهر رسید را حاشیه‌نشین کنند. به صورتی که این نماینده مردمی مجبور به واکنش شده است و با انتشار فیلمی در فضای مجازی سعی دارد اطلاع‌رسانی عمومی کند.

رستمی‌نژاد تافته جدابافته این شوراست. شاید در همه کشور شمار چنین نمایندگانی به تعداد یک دست هم نرسد. وضعیت به گونه‌ای است که برای انتخاب شدن در هر انتخاباتی، یا باید به حزب و گروهی وابستگی داشت و یا با استفاده از امکانات مالی، احزاب و گروه‌ها را به خدمت خود درآورد. ولی رستمی‌نژاد هیچ‌کدام از این امتیازات را نداشت. یه همین دلیل او تافته جدابافته است.

چنین افرادی چون بازی‌های سیاسی و لِم پیشرفت و محکم‌کردن جای پا را از بر نیستند، معمولا به حاشیه کشیده می‌شوند و توانایی‌هایشان نادیده گرفته می‌شود.

لیست نمایندگان شورای شهر خرم‌آباد پر است از سیاسیون یک‌شبه، سرمایه‌داران بی‌خیر برای زادگاه و همچنین نمایندگان طایفه‌های بزرگ خرم‌آباد. این افراد همگی باید گروه زیادی را که در انتخابشان نقش داشته‌اند راضی نگه دارند. به همین دلیل ثمره شورای شهر خرم‌آباد از ابتدا تاکنون یک هیچ بزرگ برای عموم مردم و کوهی از برکت برای عده‌ی خاصی بوده است.

این شورا در نخستین تصمیم خود باز هم راه گذشته را در پیش گرفت و با انتخابی شتابزده و البته مصلحت‌اندیشانه! (مصلحت خواص) شهری ۴۰۰ هزار نفری که در اوج فلاکت شهرسازی قرار دارد را به مدیریتی امتحان پس داده سپرد.

این اتمسفر راه نفس را برای نماینده مستقل شهر بند آورده است. رستمی‌نژاد دو راه پیش رو دارد. می‌تواند خود را غرق در بازی بزرگان کند و آینده‌ی خود را تامین کند و یا به سمت همان مردمی بیاید که همانطور که با دنیایی از شوق و شور، بدون دستمزد و انتظارهای بی‌جا، او را به این صندلی رساندند. رستمی‌‌نژاد فعلا با این واکنش، مشخص است که راه دوم را برگزیده است. یعنی می‌خواهد همان مردمی که به او دل بسته‌اند حالا هم برای ادامه راه به او کمک کنند.

رستمی‌نژاد یک پشتوانه بزرگ عمومی دارد و از این حمایت گسترده باید به بهترین شکل استفاده کند. حتی یک نماینده مستقل ولی باهوش برای شورای شهر غنیمت است. نماینده‌ای چون دکتر حافظی در دوره گذشته شورای شهر تهران که یک‌تنه بار مسئولیت مبارزه با تحلفات شهرداری تهران را به دوش کشید.

چه‌گوارا، ژان والژان یا میرزا کوچک خانِ خرم‌آبادی یا هر لقب دیگری که داشته باشد، به نظر می‌رسد این ظرفیت را داشته باشد که نماینده واقعی مردم باشد. البته در صورتی که شهروندان هم با تمام وجود یاورش باشند و پشتش را خالی نکنند.

پایان پیام