کولهپشتیهای سنگینتر از دانشآموزان
به گزارش پایگاه خبری گلونی، اگر چند وقت دیگر یک کولهپشتی را دیدید که در خیابان در حال حرکت است تعجب نکنید. پشت آن حتما یک بچه دبستانیاست.
این از جملههای طنزی بود که ماه مهر معمولا دست به دست میشد اما معمولا پشت همین طنزهای کوچک و دمدستی یک واقعیت بزرگ پنهان است.
بسیاری از کولهپشتیهایی که توسط دانشآموزان استفاده میشود استاندارد نیست.
متاسفانه خانوادهها هم توجهی به این موضوع ندارند و عاقبت آن میشود کودکانی که در آیندهای نزدیک دچار مشکلات ستون فقرات و شانه و گردن خواهند بود.
کولهپشتی استاندارد تعریفی دارد که بر اساس آن میتوان انتخاب کرد. مثلا جنس کولهپشتی باید به گونهای باشد که به مرور و یا با قرار دادن وسایل تغییر شکل ندهد. یا اندازه آن باید به گونهای باشد که خیلی بزرگتر از جثه دانشاموز نباشد. خب این ویژگیهایی است که با کمی تفکر هم قابل دانستن است. اما ویژگیهای تخصصی، بنابه نظر مسئول فیزیوتراپی شعبه زنجان، کولهپشتی باید پس از آویزان شدن سه سانتیمتر بالاتر از خط گودی کمر قرار گیرد، ادامه بندهای کولهپشتی باید طوری تنظیم شود که کوله از خط گودی کمر پایینتر نیامده و شانهها را به سمت عقب نگه دارد.
بندهای کولهپشتی باید به طور دقیق و به یک اندازه تنظیم شود، نبود تقارن در بندها باعث بر هم خوردن تعادل بدن و کج شدن ستون فقرات میشود. بهتر است بند کولهپشتیها حداقل عرض پنج سانتیمتر و وزن این وسیله نیز حداکثر بین ۱۰ تا ۱۵ درصد وزن دانشآموز باشد.
رعایت این اصول کار سختی نیست اما برای سلامت کودکان نیاز است.
بهتر است برای دانشآموزان در مدارس هم قفسهای در نظر گرفته شود. بخشی از کتاب و دفترهای مربوط به تمرین کلاسی در این جایگاههای مخصوص هر فرد قرار داده شود تا دانشآموز روزانه ملزم به حمل چند کیلو کتاب و دفتر نباشد.
به هرحال این هم یک پیشنهاد است و با کم شدن جمعیت دانشآموزان نسبت به سالهای گذشته تحقق آن امری محال نیست.
پایان پیام
کد خبر : 53867 ساعت خبر : 10:55 ق.ظ