به گزارش پایگاه خبری گلونی، آنهایی که به ابیانه سفر کرده‌اند شاید قبل از ورود به ابیانه روستای طَره را دیده باشند. قبرستان این روستا چسبیده به جاده است. البته بسیاری هم چون خوب اطراف را نگاه نمی‌کنند از روستای زیبای طه می‌گذرند و این قبرهای عجیب را نمی‌بینند. گزارش که در پی می‌خوانید را یکی از ساکنان طره در این وبلاگ نوشته است. اینجا می‌توانید موقیعت روستا را ببینید.
گزارش گزارشی مبسوط و خوب است. گزارش را بخوانید و در ادامه عکس‌های گلونی را ببینید:
این بار می‌خواهم از گورستان طره بگویم. چیه؟ چرا این‌طوری نگاه می‌کنید؟! شاید الان پیش خودتان می‌گویید این یکی دیگر از آن حرف‌هاست! صبر داشته باشید؛ اول بخوانید و بعد قضاوت کنید.
خودمانی بگویم، یک روستای طره است و یک گورستان! چرا؟ برای این‌که این روستا بزرگ‌ترین گورستان را در میان دیگر روستاهای برزرود داراست؛ گورستانی بزرگ و البته بسیار قدیمی. بزرگی‌اش را خودتان می‌توانید با سفر به روستاهای برزرود از نزدیک ببینید! تازه این گورستان شامل همه گورهای موجود در روستا نیست! چطور؟ به شما می‌گویم:
اول این‌که خیلی از قبرها در محل مسکونی روستا یافت شده‌اند؛ یعنی زمانی که اهالی برای تعمیر و یا ساخت و ساز خانه‌هایشان زمین را کندند، به گورهایی دست یافتند که در آن‌ها استخوان انسان موجود بود، این در حالی بود که از بیرون هیچ نشانی از قبر پیدا نبود. این مورد در همه جای روستا به چشم می‌خورد (البته در بافت قدیم روستا) و مربوط به یک قسمت خاص از روستا نیست. این‌جاست که این فرضیه را که روستای طره قبلا در طرف دیگر رودخانه و در جایی که امروز باغات روستا است را قوت می‌بخشد. چرا که این جزو سنن قدیمی روستاییان است که معمولا گورستان را در خارج از روستا و دور از منازل خود قرار می‌داده‌اند. به هر روی یافتن قبور بسیار قدیمی در زیر خانه‌های روستا، چیزی است که بسیاری از قدیمی‌های روستا و حتی چندی از جوان‌ترها بر آن اتفاق‌نظر دارند.
این قبرستان قدمتی ۲۵۰۰ ساله دارد!
به گفته سایت سازمان میراث فرهنگی و گردشگری، این قبرستان قدمتی ۲۵۰۰ ساله دارد! حالا از کجا به این تاریخ رسیده‌اند، نمی‌دانم! اما سنگ قبرهایی با قدمت بیش از ۵۰۰ سال را خودم به چشم دیده‌ام. به هر صورت، اگر عدد اول اغراق باشد (که به نظر شخص من با توجه به آیین‌های باستانی ایران و البته روستای طره مربوط به مردگان، بعید است ۲۵۰۰ سال قدمت این گورستان باشد، به‌خصوص در محل فعلی) می‌توان عدد حدود هزار سال را پذیرفت، چون با توجه به پیداشدن گورهای قدیمی بدون سنگ نوشته در محل مسکونی فعلی روستا، این عدد دور از ذهن نیست. همچنان‌که در ناحیه‌ای که امروز قبرستان روستا است، می‌توان گورهایی با قدمت بیش از ۸۰۰ سال را دید. البته در مورد گورهایی که در مکان‌های مسکونی روستا یافت شده‌اند، باید تحقیقات بیشتری صورت بگیرد.
این گورستان چگونه است؟
