پایگاه خبری گلونی، رضا ساکی: یوسفعلی میرشکاک درمصاحبه با حسین دهباشی گفته است: «در جهانی که فرد می‌تواند آلکسیس تگزاس در موبایل داشته باشد ممیزی خسرو شیرین نظامی حماقت نیست؟»
قبل از این که بروید و اسم خانم آلکسیس تگزاس را سرچ کنید باید هشدار بدهم مواظب باشید کسی دوروبرتان نباشد. چون به هر حال این مدل‌های خارجی زیاد از پارچه استفاده نمی‌کنند! قبل از این که بروید و به دنبال نسخه سانسور نشده خسرووشیرین بگردید باید بگویم آن ابیات خاص در این مثنوی آن طوری که فکر نمی‌کنید نیست اما به هر حال سانسور می‌شود گاهی و می‌دانم تا آن ابیات را نخوانید امشب خواب‌تان نمی‌برد.
متاسفانه بسیاری از مخاطبان این ستون همین که دیدند آقای میرشکاک به خانم آلکسیس تگزاس اشاره کرده است طنز امروز را رها کردند و ایسنا را بستند و گوگل را باز کردند. برخی هم دارند بلندبلند خسرو‌شیرین می‌خوانند. اصلا ذات آدم همین است یعنی کافی است بداند چیزی ممنوع است. از زیر خاک هم که شده پیدایش می‌کند. حالا اگر خسرووشیرین دچار ممیزی نشده بود اصلا آقای میرشکاک به خانم تگزاس اشاره نمی‌کرد و شما هم این مطلب را تا آخر می‌خواندید و نمی‌رفتید اسم او را جست‌وجو کنید! یعنی ببینید یک ممیزی سر از کجا درمی‌آورد و ما را به کجا می‌برد.
اما آقای میرشکاک به بحث ممیزی اشاره کرده است اما به نقش ممیز نپرداخته است. ممیز اگر ممیزی نکند از کجا بیاورد بخورد؟ یعنی قبل از پرداختن به موضوع ممیزی باید فکری به حال ممیز کرد. اگر ممیزی برداشته بشود این همه ممیز بی‌کار را چه کنیم؟
باقی بقای‌تان
پایان پیام
