در کرمانشاه مثل ژاپنیها رفتار کنیم
به گزارش پایگاه خبری گلونی، محمدرضا اسلامی نوشت: در تمام روزهاى بعد از سونامى ژاپن، حتى یک جسد به تصویر کشیده نشد.
به دنبال تیترى براى این بحث بودم، ولى دیدم نمىشود تیترش کرد. گویا نمىشود در تیتر.
اینهمه به تصویر کشیدنِ اجساد در گروههاى خبرى باعث حیرت است. در تمام روزهاى نحس بعد از زلزله و سونامى توهوکو، در هیچ رسانه ژاپنى، هیچ تصویرى از جسد به تصویر کشیده نشد. حتی یک مورد ندیدم در آن روزها.
همین الان در گوگل به هر طریق ممکن که مىتوانید جستجو کنید تصاویر مربوط به فوکوشیما، ایشینوماکى، مینامى سانریکو و … را.
حتی تصویر یک جسد ژاپنى هم پیدا نمىکنید.
حتی یک مورد.
چرا؟
واضح است. روحیه ملى بعد از این سوانح و آسیبها از همه چیز مهمتر است.
روحیه مردم یک کشور به قدر کافى پس از اصابت چنین سوانحى متألم و اندوهگین هست؛ دیگر با نشان دادن جسد طفل خردسال و زن در پتو پیچیده شده و … نباید خردترش کرد.
در کرمانشاه مثل ژاپنیها رفتار کنیم
این چه کارى است که تصویر نوزاد کشته شده در اثر زلزله را در کانالشان به اشتراک مىگذارند؟ و از مشاطهى مرگ مىنویسند؟
هر حرکت رسانهاى بعد از این رویدادها باید حساب شده باشد.
جالب است در این بحث بدانیم که ژاپنىها، بسیاری از فیلمهای لحظه ى ورود آب سونامى به شهرهایشان را هم از روى یوتیوب برداشتند. (حداقل تا جایی که از دستشان برآمد، این فیلمها را به بهانههای مختلف “ریپورت” کردند که باقى نماند).
سونامىِ بعد از زلزله توهوکو، بیست هزار جسد روى دست ژاپن گذاشت ولى حتى یک تصویر نگذاشتند در رسانهها منتشر شود.
قدرى تأمل باید کرد. بعد از این سوانح، کامِ تلخِ یک جامعه را، تلختر نباید کرد. حفظ روحیه جمعى از همه چیز مهمتر أست. نیازی به نشان دادن جسد نیست که ثابت کنیم زلزله کشته داده است.
عضو اینستاگرام گلونی شوید و اخبار روز ایران و جهان را دنبال کنید.
پایان پیام