نمایشگاه مطبوعات و خبرگزاری‌ها به ضد خودش تبدیل شده است.
پایگاه خبری گلونی، علیرضا بهرامی: سال‌ها پیش که همراه با نمایشگاه کتاب برگزار می‌شد، شکل به‌نسبت واقعی‌تری داشت؛ تاحدودی محل معرفی بیشتر رسانه‌ها به مخاطبان بود. بعد از جدایی از نمایشگاه کتاب هم تا چند سال، محل برقراری ارتباط و تعامل مخاطبان با رسانه‌ها شد.
بعد از آن، بویژه از نیمه‌ی دهه‌ی هشتاد، بیماری انحراف، آرام آرام در کالبدش ریشه دواند؛ تا امروز که نمایشگاه مطبوعات و خبرگزاری‌ها، محل خودنمایی و رزومه‌سازی شده است؛ رزومه‌ای که در جاهایی مثل انعقاد قرارداد برای پروژه‌های شبه‌رسانه‌ای کاربرد دارد. همچنین بعضا محل جولان رسانه‌نماهایی شده است که متاسفانه به‌دنبال پولشویی در لباس فعالیت رسانه‌ای هستند.
چند سال پیش که حسین انتظامی به معاونت مطبوعاتی وزارت فرهنگ و ارشاد آمد، با اشراف بر موضوع، معتقد بود که این نمایشگاه باید تعطیل و هزینه‌ی آن، برای امور به‌واقع رسانه‌ای صرف شود. او یک سال هم موفق شد آن‌را تعطیل کند. بعد انگار فشارهای متعدد، به تجدید نظر اجباری در این زمینه انجامید.
نمایشگاه که دوباره با حجم امور اجرایی به‌نسبت بالا برقرار شد، عملا سیل مخربی است که همه را با خود می‌برد، یا مثل مرداب، همه را آرام آرام به درون مسائلش فرو می‌بلعد؛ حتا مجریانش را. حالا نمایشگاه مطبوعات و خبرگزاری‌ها، نه‌تنها عملا محل عرضه‌ی رسانه‌ها نیست، نه‌تنها عرصه‌ی فرصت‌جویی‌های مدیران رده‌ی چندم و نیز سودجویان عرصه‌ی رسانه شده است، بلکه رفته رفته، به ضد اصل حمایت از وجود رسانه‌ی مطلوب و استاندارد هم تبدیل شده است.
امسال آهنگ‌هایی که از این نمایشگاه به گوش رسید، نگران‌کننده‌تر بود. وقتی نمایشگاه به جایی رسیده که در نشست‌های تخصصی حاشیه‌اش که حالا نشست‌های فله‌ای شده، هر روز استندآپ کمدی از جنس خندوانه و نیز نشست‌هایی از جنس آْشنایی با درد کمر و گردن و چگونه با کودک خود رفتار کنیم برگزار می‌شود، یعنی مفهوم نمایشگاه مطبوعات و خبرگزاری‌ها از درون در حال فروپاشی است.
امسال برای جلب نظر مخاطبان، دست به دامن آدم آهنی و مرد نقره‌ای شدیم، دیر نیست زمانی که در میدان‌گاه‌های نمایشگاه مطبوعات، اعضای تحریریه‌ها از حلقه‌ی آتش بپرند و صورتشان را رنگ‌آمیزی کنند که مخاطب خوشش بیاید.
البته نمایشگاه مطبوعات، در شرایطی که قطعا مطلوب مسؤولان برگزاری آن و مدیران کاردان رسانه‌ها نیست، بیشتر محل جولان دلالان خبر، کارچاق‌کن‌ها و آقای دوربینی‌ها شده است. از طرف دیگر، وقتی به هر دلیل، رسانه‌هایی در این نمایشگاه به‌عنوان برتر و درنتیجه الگو معرفی می‌شوند که بعضا کارتل‌های اقتصادی مساله‌دار یا رسانه‌هایی به‌شدت سطح‌گرا و دشمن اندیشه هستند، یعنی که نمایشگاه رسانه، انگار در حال بلعیدن خودش است.
خلاصه این‌که نمایشگاه مطبوعات و خبرگزاری‌ها به ضد کارکرد مفروض خود تبدیل شده است.
به آقای انتظامی کمک کنیم که نمایشگاه مطبوعات و خبرگزاری‌ها، برای دست‌کم چند سال تعطیل شود؛ شاید زمانی با بازتعریف جدیدی بتواند نقش واقعی خویش را ایفا کند.
پایان پیام
