به‌دنبال اسپانسر ازدواج

به‌دنبال اسپانسر ازدواج

پایگاه خبری گلونی، مهدیسا صفری‌خواه: بعد از ازدواج شما باید به یک ابررایانه مجهز باشید تا بتوانید در اولین برخورد اسم همه آدم‌هایی که تازه به زندگی‌تان اضافه شدند را به خاطر بیاورید. اگر نتوانید به موقع آن اسم‌ها را به‌یاد بیاورید، کارتان تمام است و تا آخر عمر انگ عروس افاده‌ای بودن را با خود یدک می‌کشید.

برای من کارها به روش پیچیده‌تری انجام می‌شد؛ علاوه بریاد گرفتن ۲۰۰ اسم دم‌دستی فارسی باید همین تعداد اسم را هم به زبان اسپانیایی یاد میگرفتم تا در زمان مناسب بتوانم واکنش مناسب همراه با لبخند را در مواجهه با این آدم‌ها داشته باشم.

اوضاع وقتی پیچیده‌تر شد که آنتونیو، دایانا، کلارا، کارلوس، انزو، آرماندو و میگویل،چاوز، دومیکو و ادواردو هم تصمیم گرفتن برای عروسی ما به ایران سفر کنند، آن‌ها خاله‌ها و دایی‌هایی لئوخوآن و بچه‌هایشان بودند. برای همین تصمیم گرفتم در یک روز کل آلبوم‌ها خانواده پدری و مادری‌ش را قورت بدهم، آنقدر کارم فشرده بود که حتی فرصت پاسخ دادن به ۳۸۳ تبریک پیامکی تلگرامی‌م را هم نداشتم.

من آنقدر آدم خوش برخوردی هستم که همیشه به محض دیدن تیک دیده‌شدن پیامک‌ها جوابشان را می‌دهم، اصلاً اهل این قرتی‌بازی‌ها نیستم که وقتی پیامکی بیات شد، جوابش را بدهم. همه عمرم این‌همه خارجی یک‌جا ندیده بودم حتی گمان نمی‌کنم در خود خارج هم این‌همه خارجی یک‌جا وجود داشته باشد.

به‌دنبال اسپانسر ازدواج

هواپیمای آنها که به زمین نشست، لئو به سبک امتحانات پاتخته‌ای دوران مدرسه یکی‌یکی اسم‌ها را در فرودگاه از من می‌پرسید. اضطراب عجیبی داشتم. نمی‌دانم از کی تا حالا خانواده این‌قدر برای خارجی‌ها مهم شده که به‌خاطرش هزاران کیلومتر را طی کنند.

پدرم تصمیم گرفته‌بود برای سروسامان دادن پروژه ازدواج من یک حامی مالی استخدام کند. بنده خدا حق داشت، این اسپانیایی‌ها انگار در جریان هزینه هتل در ایران نیستند و بدتر از همه اینکه پدرم مدام فراموش می‌کند که خارجی‌ها آدم‌های تعارفی نیستند. برای همین وقتی به لئو می‌گوید هزینه اقامتشان بامن، لئوخوآن هرگز نفهمید که پدرم فقط تعارف کرده‌است و با لبخند از او تشکر می‌کند!‌

پایان پیام

پایان پیام