جعفر والی این بزرگ مرد کوچک‌اندام تئاتربا لبخند همیشگی‌اش

به گزارش پایگاه خبری گلونی، سید علی تدین صدوقی: استاد جعفر والی نازنین ای بزرگ مرد کوچک اندام تئاتر ایران یک بار دیگر بیا و لبخند همیشگی ات را نثار مان کن که دلهایمان سخت گرفته است از این روزهای بی مردی .

دوشب گذشته یعنی بیست چهار آذرماه ۱۳۹۶ در تالار جام جم اولین سالگرد پرواز استاد جعفر والی عزیز به‌سوی حضرت دوست با حضور خانواده محترم ایشان اقوام دوستان و شیفتگان استاد والی و جمع کثیری از هنرمندان تئاتر و سینما در تالار جام جم برگزار شد. در این نشست باشکوه کلیپ‌هایی از کارها و آثار وزندگی استاد والی پخش شد. هنرمندان و اساتیدی چون ایرج راد، منیژه محامدی و… در رسای استاد والی و خاطراتی که از ایشان داشته‌اند صحبت‌هایی را برای مدعوین ایراد فرمودند.

استاد ایرج راد در خصوص آخرین نمایشی که استاد والی در حال تمرین آن بودند گفتند که قرار بود در آذرماه تالار جدیدی خانه تئاتر با این نمایش افتتاح شود که متأسفانه هنوز صندلی‌های تالار نرسیده‌اند و ما مشکلاتی را در تالار داریم اما انشااله تا اواسط دی‌ماه سعی می‌کنیم که با آماده شدن تالار نمایش را به صحنه ببریم. استاد منیژه محامدی هم پیشنهاد دادند که تالارخانه تئاتر جدید به نام استاد جعفر والی نام‌گذاری شود که پیشنهاد بسیار درست و بجایی بود، چون استاد والی نازنین به گردن تئاتر ایران و هنرمندان تئاتر حق بزرگی دارند واین شاید گامی باشد برای تجلیل و قدردانی از تلاش‌های بیش از پنجاه‌ساله ایشان برای فرهنگ هنر و تئاتر این مرزوبوم.

در این گردهمایی باشکوه جای استاد جعفر والی نازنین با آن لبخند همیشگی‌اش خالی بود اما می‌توانستی حضور گرمش را حس کنی. کتابی بانام « به یاد استاد جعفر والی به مناسبت یکمین سال‌مرگ ایشان» به همت و کوشش سارا عابدی و با مقدمه‌ای از استاد علی نصریان چاپ‌شده بود که بین همه پخش گردید که می‌توان گفت بسیار به‌جا بود و ارزنده. این کتاب البته بخش کوچکی از کتابی کامل تر با چاپی نفیس است که در آینده نزدیک به دست علاقمندان خواهد رسید.

در این کتاب کارنامه هنری استاد والی، عکس‌هایی از کارهای استاد و خاطراتی از زبان دوستان و هنرمندان درج‌شده است. به سارا عابدی برای تلاش خستگی‌ناپذیرش در خصوص گردآوری، تهیه و تدوین این کتاب ارزنده خسته نباشید می گوئیم و باری دیگر رحلت استاد جعفر والی نازنین را که تا آخرین لحظات حیات پرثمرش از کوشش و تلاش درراه ارتقا فرهنگ و هنر این مرزوبوم دست برنداشت او « تئاتر را زندگی می‌کرد» و این درس سترگی است که از این « بزرگ‌مرد کوچک تئاتر» آموختم، او تا آخرین لمحات حیات والایش تئاتر کارمی کرد وهیچگاه از تئاتر دست برنداشت و هرگز سر تعظیم فرود نیاورد. به خانواده محترم ایشان و همه هنرمندان و دوستان وعلاقمندان به استاد تسلیت عرض می نمائیم. امید داریم که بتوانیم یاد و خاطره‌اش را هماره زنده نگه‌داشته و راهش را ادامه دهیم. روح بلندش هماره شادباد.