پایگاه خبری گلونی، محمدسعید اکبری: حدود دو‌سال پیش بود که برنامهٔ دورهمی با اجرای «مهران‌مدیری» از شبکهٔ نسیم پخش شد و مورد توجه مخاطبین «شبکهٔ نسیم» قرار گرفت .
حضور کمدین «مهران مدیری» در مقام کارگردان و مجری باعث گردید تا دورهمی از استقبالِ خوبی برخوردار شود. «مهران مدیری» با‌گفتاری فصیح و بلیغ و به دور از دورنگی با مردم صمیمانه گفت‌و‌گو می‌کند و سعی دارد پژواک صدای مردم از این رسانهٔ فراگیر باشد . فارغ از ایدهٔ تازهٔ دورهمی که دربردارندهٔ اجرای تِئاتری و استندآپ کمدی آن است حضورِ شماری از بازیگران طنز و دعوت اشخاصِ معروف جذابیت برنامه را دوچندان نموده است.
منتها بعد از گذشت دوفصل و شروع فصلِ سوم، فقط تغییر دکوراسیون و حذف یکی دو بازیگر و اضافه شدنِ شخصیتی جدید برای مخاطب قانع کننده نخواهد بود و دورهی در فصلِ سوم بشدت از فقدان نوآوری و ایده و خلاقیت رنج می‌برد. حضور بازیگران کثیرِ طنز در سری اول مجموعهٔ دورهمی با اقبالِ خوبِ مخاطبین مواجه گردید اماً نمیدانم چرا با این اوصاف در فصلِ دوم و سوم دیگر خبری از تعددِ بازیگران نبوده و از حضور مثمرِ ثمر آنها استقادهٔ مجدد نشده است. متاسفانه دورهی در دامِ مفرطِ فرد گرایی گرفتار شده است و کاملاً متکی به اجرای «مهران مدیری» و اندکی هم استفاده از نمکِ «سروش جمشیدی» گشته است و قطعاً این دو شخصیت آرام آرام برای مخاطبین شان عادی خواهند شد و با این روشِ غلط، مرگ تدریجی برنامهٔ رقم خواهد خورد. شاید خیلی ها بر این عقیده باشند که وجود «سروش جمشیدی» و «سحر ولد بیگی» در دورهمی برای مخاطب رضایت بخش است و نیاز بیننده را برآورده می‌سازد و دلیلی برای استفاده از بازیگران متعدد وجود ندارد ولی من معتقدم اگر بازیگران دورهی مانند فصلِ اول فراوان بودند دورهمی در فصل جدید بعد از پخش چند قسمت مجبور نمی‌شد کاراکتر «سحر ولد بیگی» را تغییر دهد و از قدرت مانور بیشتری روی شخصیت‌ها برخوردار می‌بود اصلاً تقلیل بازیگران به این اندازه ایده و خلاقیت و حرکت را از دورهمی گرفته است و دورهمی را دچار اختناق نمایشی کرده است.
مجموعهٔ دورهمی نکته‌ای دارد که قابل اغماض نیست و آن افراط بیش از اندازه در دعوتِ از هنرمندان است و تبدیل شدن برنامه‌ای ملی به محفلی برای گروهی خاص، که به هیچ وجه رضایت بخش نیست. قطعاً من مخالف حضور این قشر در تلویزیون نیستم. اما گاهی حضور مهمان های صِرفاً معروف و مهجورِ از سواد و محبوبیت از کیفیتِ برنامه تا حدِ ممکن می کاهد و بیننده را آزرده خاطر می‌کند. یعنی ما جز هنرمندان به ویژه بازیگران، افراد مشهور دیگری نداریم! ما پرفسور ها نداریم! ما دکتر ها نداریم! ما استاد ها نداریم! ما قهرمانان ملی چه در عرصهٔ علمی چه در عرصهٔ ورزشی نداریم! خوب چرا برنامه‌ای ملی با عنوانِ دورهی باید تبدیل به محلی برای قشری خاص، هنرمندان و علی‌الخصوص بازیگران شود! خوب اسمش را می‌گذاشتید «دورهمیِ هنرمندان» که تکلیفِ مخاطبین‌تان روشن‌تر شود و انتظار برنامه‌ای ملی را هم از شما نداشته باشند. در این سرزمین کسانی هستند که بی نام و نشان خدمت می‌کنند و انسان‌های عالم و خردمندی هم هستند قسمتی از برنامه را به آنها اختصاص دهیم تا به کمک رسانهٔ‌ملی انسان‌هایِ باکیفیتِ بیشتری را به جامعه معرفی نماییم.
پایان پیام