قایق اعتدال در دریای اسید افراطیگری
به گزارش پایگاه خبری گلونی، علی نصری نوشت
به اطراف کشورمان بنگریم. گویی در قایقی چوبی در میان دریایی از اسید نشستهایم. اسیدی که از خشونت و افراطیگیری در جوش و قلیان است و کشورهای اطرافمان را یکی پس از دیگری در خود میبلعد و ذوب میکند.
به پرچمهای سیاه تروریسم در سراسر منطقه بنگریم که در هر کجا که پایین کشیده میشوند٬ بلافاصله از نقطهای دیگر سر برون میآورند و حکومت رعب و وحشت و جنون خود را از نو برپا میکنند.
کمی فراتر از منطقه٬ به تجمعات عظیم نژادپرستان در پایتختهای اروپا بنگریم که از گدازههای خاکستر تاریخ دوباره سر برآوردهاند و با مشعل آتش در یک دست و برچم صلیب شکسته در دستی دیگر و نوستالژی «رایش سوم» در سر٬ سودای برافروختن جهنم دیگری را در جهان میپرورانند. جریانهایی که بازوهای سیاسیشان را – در قالب احزاب قانونی – در تمام لایههای اجتماعی و سیاسی قارهء کهن گستردهاند و بر کرسیهای پارلمانی و نهادهای اجرایی چنگ انداختهاند و روز به روز بر قدرت و نفوذشان میافزایند.
کمی فراتر از آن٬ به صحنهء سیاسی آمریکا بنگریم که تاجران اسلحه و جانیان متجمع نظامیصنعتی و لابیهای جنگطلب و دایناسورهای دوران «جنگ سرد» و افراطیون برتری نژادی و مذهبیون آخرزمانی٬ همگی در سایهء رئیسجمهوری پیپروا و خودشیفته٬ جان تازهای گرفتهاند و به جنب و جوش افتادهاند و افسار دریدهاند. معاهدات بینالمللی را مچاله میکنند٬ سازمانهای بینالمللی را علناً تهدید میکنند٬ پیوندهای تاریخی را میشکافند٬ در گوشه و کنار جهان تنشها و کینهها را شعلهور میسازند٬ بیدریغ بر طبل جنگ اتمی میکوبند٬ و صراحتاً از طرح تجزیه و «تغییر نقشه» جغرافیایی سایر مناطق جهان سخن میگویند.
امروز نیروهای معتدل و عقلگرا و صلحطلب جهان متوجه خطر بزرگ رشد افراطیگری شدهاند. اندیشمندان مصلح هشدار میدهند و فعالان سیاسی و اجتماعی تمام تلاش و تکاپوی خود را برای جلوگیری از غرق شدن جوامعشان در این دریای اسید بکار میگیرند.
این روزها قایق ما نیز در این دریای پُر تلاطم کج و راست میشود. جنگطلبان خارجی از یک سو و افراطیون داخلی از سوی دیگر همزمان تعادل این قایق را برهم میزنند و کل کشور در معرض سقوط در اسید افراطیگری منطقه و جهان قرار میدهند.
به شعار «مرگ بر»ی که دارد بار دیگر وارد صحنهء سیاست داخلی کشور میشود بنگریم. به شعار «مرگ بر»ی که بار دیگر جای نقد عقلانی و انتقاد سازنده و عزم عمومی برای اصلاح و توسعه و پیشرفت را میگیرد. به شعار «مرگ بر»ی که علیه شعار «اعتدال» تنها چند ماه پس از انتخابات ۴۰ میلیونی ملت سر داده میشود. و به کارشناسان و تحلیلگرانی بنگریم که در شبکههای اجتماعی و رسانههای فارسی زبان و نشریات جریانهای افراطی داخلی و خارجی این شعار را به بهانهء «مشکلات اقتصادی» توجیه میکنند و «قابل درک» میخوانند.
به حجم سیاهنماییها و «پشیمانم»ها و وحشتافکنیها از آینده بنگریم که به طور سیستماتیک و گسترده در شبکههای اجتماعی پخش میشود تا مردم را از هرگونه مشارکت سیاسی و انگیزهء سازندگی و امید به آینده پشیمان و سرخورده سازد و یاس و پوچگرایی و انفعال – که زمینه رشد افراطیگری است – را در رگهای جامعه تزریق نماید.
امروز «اعتدال» یک شعار سیاسی نیست. معتلق به یک جریان و جناح خاص نیست. «اعتدال» یعنی حفظ «تعادل» قایق نجات خودمان در منطقه و جهان اسیدی و پرُ تلاطم امروز. اعتدال یعنی پرهیز از شعارهای افراطی و احساسی و هیجانی و بازگشت به نقد عقلانی. اعتدال یعنی پرهیز از گفتمان تحریم و قهر و پشیمانی و پوچگرایی و بازگشت به مشارکت بالغانه سیاسی. «اعتدال» یعنی درک این واقعیت که تاریخ «منت» هیچ ملتی را نمیکشد و هیچ تضمینی نداده که اگر خودمان تعادلمان را حفظ نکنیم در فراز و نشیبهای آن واژگون نخواهیم شد و تا اعمال رنج و نابودی فرو نخواهیم رفت.
پایان پیام
کد خبر : 66940 ساعت خبر : 6:36 ب.ظ