گردشگری نوین را باور کنیم

گردشگری نوین را باور کنیم

پایگاه خبری گلونی، مهدیسا صفری‌خواه: سعید اعظم واقفی؛ فعال گردشگری و تورگردان گفت: «گردشگر به‌دنبال هتل ۷ ستاره نیست، همین که هتل‌های ۳ ستاره را تمیز نگه دارند کفایت می‌کند. گردشگر به‌دنبال ملافه و اتاق تمیز است. آن‌ها پاکیزگی و مسؤولیت‌پذیری می‌خواهد، نه ستاره.»

گردشگری نوین

واقعیت این است که برای جهانی شدن در صنعت توریسم آماده نیستیم، از نظر اقلیمی و منابع عظیم تاریخی و جذابیت بصری برای گردشگران چیزی کم نداریم اما در بعد منابع انسانی و تأمین نیازهای اساسی آنها هنوز لنگ می‌زنیم. با همان منابع قبلی کنار می‌آییم و بدون هیچ حرکت رو به جلویی ستاره می‌گیریم. در بعد خدمت‌رسانی، نیروی کافی نداریم، نیروهای شرکتی اغب از سختی‌کار و حقوق پایین خود ناراضی هستن. سرویس هتل‌های سه‌ستاره، اغلب هیچ کاری انجام نمی‌دهد. هتل‌های ۵ ستاره هم همه تمرکزشان روی ویترین هتل و رستوران‌ها و سبک غذاهایشان است.

بازار تقاضای سفر به ایران نسبتاً داغ است، اسپانیا و اروپا گردشگران زیادی را به کشور ما می‌فرستند، آن‌ها می‌توانند سفیران واقعی باشند و با تبلیغات میدانی، رونق را به گردشگری برگردانند؛ اما مشکلاتی با تم فرهنگی همیشه آنها را شوکه می‌کند، آشفتگی در حمل‌ونقل عمومی، عدم خدمت رسانی به زبان‌های اصلی بخصوص انگلیسی و شلوغی معابر آنها را برای ورود به شهرهای بزرگ با یک چالش بزرگ روبرو می‌کند. تورها و فعالین گردشگری هم نمی‌توانند یک تنه در بابر همه این کاستی‌ها بایستند.

به‌نظر می‌رسد که راه‌حل خلاقانه دولت هم برای افزایش گردشگری، پاسخگوی کاستی‌ها در این حوزه نیست و تنها باعث افزایش قیمت‌ها بدون افزایش کیفیت خدمات می‌شود. عدم اقبال دولت برای نشان دادن توانمندی‌های گردشگری ایران باعث می‌شود از نمایشگاه‌های بزرگ جا بمانیم؛ نمایشگاه‌هایی که می‌توانیم درس‌های بزرگی در حوزه گردشگری با شرکت در آنها بگیریم. خدمات پایه را هم نباید فراموش کنیم، ما باید فروتنانه همه ضعف‌هایمان را در این حوزه بپذیریم و برای رفع آنها یک کار اساسی انجام دهیم. به‌روز کردن سیستم هتلینگ و آداب گردشگری نوین، تربین نیروی انسان ماهر و مسلط به زبان، استفاده از پتانسیل نیروهای بومی به‌عنوان راهنمایان گردشگری و اعطای بسته‌های پشتبان دولتی، می‌تواند گره‌های کور گردشگری را در کشور باز کند، نگذاریم منابع تاریخی‌مان قربانی سهل‌انگاری‌های نیروی انسانی شوند.

پایان پیام